اتفاقی که آن شب برای مجنون افتاد....

شبی مجنون نمازش را شکست/بی وضو در کوچه لیلا نشست
عشق آن شب مست مستش کرده بود/فارغ از جام الستش کرده بود
سجده ای زد بر لب درگاه او/پر ز لیلا شد دل پر آه او
گفت یا رب از چه خوارم کرده ای/بر صلیب عشق دارم کرده ای
جام لیلا را به دستم داده ای/وندر این بازی شکستم داده ای
نشتر عشقش به جانم می زنی/دردم از لیلاست آنم می زنی
خسته ام زین عشق، دل خونم مکن/من که مجنونم تو مجنونم مکن
مرد این بازیچه دیگر نیستم/این تو و لیلای تو … من نیستم
گفت: ای دیوانه لیلایت منم/در رگ پیدا و پنهانت منم
سال ها با جور لیلا ساختی/من کنارت بودم و نشناختی
عشق لیلا در دلت انداختم/صد قمار عشق یک جا باختم
کردمت آوارهء صحرا نشد/گفتم عاقل می شوی اما نشد
سوختم در حسرت یک یا ربت/غیر لیلا بر نیامد از لبت
روز و شب او را صدا کردی ولی/دیدم امشب با منی گفتم بلی
مطمئن بودم به من سرمیزنی/در حریم خانه ام در میزنی
حال این لیلا که خوارت کرده بود/درس عشقش بیقرارت کرده بود
مرد راهش باش تا شاهت کنم/صد چو لیلا کشته در راهت کنم