تا الان بیدارم بخاطر...

پدرتم دیگه دعوت نکنه، والا ما از اول ازدواج خانواده ها یکبارم همدیگه رو دعوت نکردن

تمرکز کردی رو عیوب خانواده شوهر.فقط و فقط هم ب خودت و بچت آسیب میرسونی وگرنه اونا خیالشون نیست.

هر کاری کردن با خودت تکرار کن ب درک.

فامیلات حرف زدن بخند بگو شانس ماست دیگه آدم نیست ک.

بحث نکن و دلیل و بهانه نیار.فامیلات ببین با اونا هم عقیده ای بحث نمیکنن.

اینا دلایل طلاق نیستن،شما بچه داری باید خیلی صبور تر ار اینا باشی،بعدم اینا اصلا مشکل حادی نیستن

شوهر من عروسی برادرم نیومد دونه دونه باید جواب ملت و میدادم ک چرا شوهرم تو عروسی برادرزن بزرگش نیست،عید تمااام اقوام ما رو دعوت کردن گفت پاشو برو من نمیام از خانوادت خوشم نمیاد اونا هم هستن من نمیام،،یکسال خونه پدرم پا نذاشت،اوایل میگفت حق نداری بری گفتم باشه

،،،،تمام مدت مادرم دعوت میکردمیگفت نمیام،،،،من یک کلام میگفتم باشه اشکال نداره، انقد صبوری کردم تو خودم ریختم ،تا شوهرم دستم و گرفت یکی یکی سر به اقوامم زد،خونه پدرم اومد

بچه هم ندارم،،،دم به ساعتم خونوادم میگفتن جداشون من میگفتم دخالت نکنید زندگی بالا پایین داره درست میشه

شما چطور میتونستی طلاق و آسیب های طلاق را تحمل کنی و حرف مردم را در مورد طلاق شما، ولی نمیتونی به دیگر خیلی راحت بفهمونی خانواده شوهرت اهل رفت و آمد و عیادت.... این چیزها نیستن! دلایل شما اصلا دلایل کافی برای طلاق نبوده