به پهنای آسمان* نه پهن تر شانوانت*
به عمق درد* چنان که نیست عمیق تر نگاهت*
به گرمای شجاعت* به گرمای تنت*
به سرمای تنهایی* به یخ زدگی بی تو*
به نگاه های عاشقانه ی آلوده در گناه* چنین که ما*
به بلندای شب های فراق*به بلندای سرو او*
به درخشش چشمات * که به عظمت ستاره هاست*
و به تنگی آغوشت* تا جایی که تفس کشیدن دشوار میشود*
و به آفریدگار تو معشوق من و من رسوا ترین بر طبل عشق
قسم می خورم
تنها تورا میخواهم تمام تو را چنان که ذره ای از تو به دیگری تعلق نیابد چنین که ذره ذره ی من تورا فریاد زند
بیا که لحظه ای بی تو مرا زمان نگردد
بمان که روزگار بی تو خوش نچرخد
تو آن سیه مویی که آسمان خجل از جمیل روی توست
مرا غبطه کوه خورد بر استواری ام
پرندگان آسمان از عشق فریاد میزنند
خوشا که خدا ز بخت بلند چنین قرار داد است بر تار و پود سرنوشت قلب قالی ام
