بین دوراهی موندمدم کمکم کنید

سلام عزیزان خوب هستین من از بچگی خانوادم خیلی باهام خوب بودن ولی زیاد توجهی بهم نمیکردن سختی کشیدم مثله شماها الان ۱۹سالمه با یه پسر تو رابطه ام که دوساله میشناسمش خیلی دوسش دارم  اسمش احسان هست. بعضی وقتا رفتارش جوریه که خیلی دوسم دارم بعضی وقتام نه  چند باری دست روم بلند کرده میخواد باهم نامزد کنیم خوانوادهامون همو میشناسن اونقدری دوسش دارم که میتونم هرکاری بکنم اینو از دهن یه تازه به دوران رسیده نمیشنوید منم تو زندگیم یه سختیایی دارم... کنارش حالم خوبه ولی بعضی وقتا یجوری میشه حالم ازین دنیا بهم میخوره نمینونم درست حرفایی که تو دلمه بنویسم نمیتونم درست توضیح بدم تو این دوسال اصلن حالم از پسرا بهم میخورد چشم فقد اونو میدیدم مثله همه ی عاشقا یه هفته پیش من یکیو دیدم که قبلنا باهاش رفیق بودم اقا پسری که میگم باهاش رفیق بودم دوست دختر دوست پسر نه یجور رفیقی که باهم دردول میکردیم  اسمشم حسین  نشستم باهاش از زندگیم گفتم خدا خیرش بده حرفای قشنگی بهم زد نصیحتم کرد یه حسی بهش پیدا کردم که این حسو قبله اینکه اقا احسان بیاد تو زندگیم نداشتم مثله یه رفیق همو دوست داریم حتا یکبارم انگشتامون بهم نخورده دوتامون اون روز یه حسی بهم پیدا کردیم گفت سنت کمه ازدواج نکن گفت اگر ادم خوبیه حس خوبی بهش داری ازدواج کن ولی بعضی وقتا حس خوبی بهش دارم بعضی وقتا نه چون رفتار خودش اینجوریه خلاصه اقا حسین گفت بیا با من رل بزنو ازین حرفا پسری نیست که خودشو خوب نشون بده همینه که هست اگه با اقا احسان باشم اقا حسینو از دست میدم اگرم با حسین باشم اقا احسانو از دست میدم دوتاشونم یه اندازه دوست دارم نمیخوام با دوتاشون باشم من تو زندگیم به یک نفر احتیاج دارم اقا احسان جدیدن هرکاریو میکنه که من حرص میخورم یا تو تنهاییم گریه میکنم واقعن نمیدونم چیکار کنم واقعن حالم بده کمکم کنید