سلام میشه اگر خودتون یا نزدیکانتون این شغل هارو دارن من رو راهنمایی کنید.قبلا همیشه نظرم رو پرستاری بود و هیچوقت فکر نمیکردم بخوابم برم فرهنگیان اما الان همه از پرستاری بد میگن و حتی یک نفر هم نیست بهم توصیه کنه برم پرستاری و میگن کارش سخته و هر روز باید سرکار باشی و هیچ وقتی برای رسیدن به خودت و زندگیت نداری از طرفی میگن جو بدی توی بیمارستان هست و به پرستار ها توهین میشه و تو حساسی و نمیتونی.خودم خیلی فکر کردم ولی به نتیجه نمیرسم هر دو یه سری مزایا و معایب دارن مثلا اگر معلم بشم وقت آزاد زیادی دارم و تعطیلات هم همینطور اما پیشرفت زیادی نمیشه کرد از طرفی هم من خیلی در قید و بند حجاب نیستم و همینطور امسال زیاد نخوندم و میگم شاید بخوام دوباره کنکور بدم هر چند بعید.پرستاری رو هم که تقریبا چیزایی که شنیدم رو گفتم بحث مهاجرت رو خیلی بهش علاقه داشتم ولی الان میبینم خونوادم رو ترک کردن سخته. میشه با توجه به این چیزایی که گفتم راهنماییم کنید خیلی ممنونم ببخشید که طولانی شد.
در کل صبور و آرومم از نظر فیزیکی هم فکر میکنم بتونم از پس پرستاری بر بیام ولی با بچه ها هم خوبم و نمیدونم کدوم رو بیشتر دوست دارم و علاقم چی هست.خونوادم اصرار دارن روی فرهنگیان توی فامیل های خودم خانوم های فرهنگی هستن ولی هیچ تفاوتی با خانوم های خونه دار ندارن هر دو به شدت وابسته همسرشون هستن من دوست دارم کمی مستقل باشم( لطفا منظورم رو اشتباه نگیرید هر دو کار برای من با ارزشن منظورم از نظر پیشرفت تو زندگی و شخصیتشون هست)