سلام، اگر عزیزی منو راهنمایی کنه خیلی ازش ممنون می شم. من بیش از حد و بصورت افراطی مادرم رو دوست دارم. مادرم انسان خوبی هست و الان حدود ۷۶سالشون هست. در زندگی خیلی رنج کشیدن. برا بچه هاشون هم پدر بودن و هم مادر. همیشه دغدغه اینو داشتم که از دست بدمشون. زندگی برام جهنم شده. این حالت من باعث شده زیادی از خودم مایه بذارم. این مادرم رو پرتوقعه کرده. این روزها به راحتی بهم توهین می کنن. قدر زحماتم رو درک نمی کنن. هر کاری که براشون انجام می دم در نظرشون بی اهمیته. بین من و برادرام فرق قائل می شن. هیچوقت کوچکترین توهینی بهشون نکردم.من تا زمانی خوبم که در خدمتشون باشم انگار قرار نیست برا خودم زندگی کنم. توقع دارن تمام مدت در خدمت خودشون و برادرهام باشم. اگر کاری که ازم میخوان همون لحظه انجام ندم دیگه اوضاع خرابه. براشون مهم نیست که منم خسته می شم یا اینکه توهینشون منو ناراحت می کنه. لطف مکرر من شده حق مسلم. اما بازم بصورت افراطی دوستشون دارم و حاضر نیستم خاری کف پاشون بشینه. خودم می فهمم که شیوه کارم درست نیست اما نمی تونم رفتارم رو تغییر بدم. همیشه در قبال بی اعتنایهاشون و زمانی دلم رو میشکنن و حاضر به عذرخواهی نیستن این منم که کوتاه میام و قضیه رو خاتمه می دم. بیشتر اوقات گریه می کنم و دل شکسته هستم. ای کاش منو بیشتر درک می کردن. گاهی اوقات با تذکر دادشم بهتر می شن اما این کوتاه مدته. دوباره همون آش و همون کاسه
همیشه بچه های خوب قربانی خانواده میشن💔
گاهی اوقات خودت رو از آدما دریغ کن تا قدر بودنت رو بدونن
درکت میکنم کاملا
انشالله دعای خیر مادرتون پشت و پناه میشه براتون
یه شبه نمیشه باید به مرور کم کنید بعضی کارهایی رو که بقیه هم میتونن انجام بدن
فقط مادر شما نیست که فضا بدین بقیه ام بیان جلو و گوشه کارو بگیرن
از من به شما نصیحت، جلو ضرر رو از هر جا بگیری منفعت، خواهش میکنم قدر خودتو بدون، یه جورایی زندگی خودم برام تداعی شد،
اگه حواست نباشه کار به جایی میرسه که افسردگی میگیری، از همه زده میشی به خاطر توقعات بیجایی که ازت دارن، واقعا از درون داغون میشی، بلایی که سر خودم اومده
از راهنمایی همگی ممنونم🙏
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
26 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
