من ۳۲ سالمه و یک پسر همسایه داریم۳۸ سال. از من خوشش اومده یک ساله.و زیر نظرم داشت.حالا بعد یک سال ب یکی از کسایی ک اشنای جفتمونه گفته.ک وقت بزاریم هم و بشناسیم برای اشنایی بیشتر برای ازدواج.بهم علاقه داره چون یک ساله همش زیر نظرم داره.حالا منم گفتم فکر میکنم جواب میدم.ولی میترسم وقت بزارم و بشناسمش و خوشم نیاد و بگم ما بدرد هم نمیخوریم.ازین میترسم که خونشون ی خونه از ما فاصله داره و اون وقت همش هر روز همو میبینیم.و دیگه من بخوام برم با کسی این میبینه.و کلا اب بخورم این دمه دستمه.بچه ام نیستیم مثلا دو ماه سه ماه وقت بزاریم همو بشناسیم بعد نشه.با توجه ب این که اون پیگیره همینجوریشم.میترسم دیگه دردسر شه.حیاط ما ی حیاط اونا دید داره و جفتمون حیاطامون سگ نگهبان داره تا تکون میخوریم واق میزنن و میفهمیم یکی از حیاط اونا یا حیاط ما داره میره بیرون و اون همینجوریشم زمانایی ک خونس تا ماشینو روشن میکنم سگ واق میزنه میاد بیرون با ماشینش یعنی اتفاقی هم و دیدیم.حالت بنظرتون فرصت بدم برای اشنایی بیشتر با توجه ب این رفتاراش .یا نه؟ ممکنه ۵۰ درصد به ازدواج ختم شه.۵۰ درصدم نه.صادقانه نظراتتونو بگید.
اینم بگم زمانهایی ک‌من ب خودم خیلی رسیدم و میرم بیرون منو میبینه پا شو میذاره رو گاززززز و گاز میده و انگار از کوره در میره.زمانهایی ک با مادرم میرم بیرون ی نگاه با احترام داره.چیکار کنم
بعد این همه سال همسایگی هنوز نشناختیش حداقل میمونه سی درصد ک اونم کمتر کسایی هستن ک تو دوران آشنایی بتونن اینقدر خوب شناخت پیدا کنن
پسر همسایه نمیشناسی بعد میخوای وقت بذاری این که همسایتون بوده چطور نمیشناسی
ببین شرایط مورد نظرتو داره یا نه ؟ از نظر شغل تحصیلات فرهنگی ظاهر خانواده اگه تناسب دارید خوبه آشنا بشید
مگه تضمین صد درصدی داریم معلومه که نه پنجاهم درصد خوبیه نشدم بعدش افسوس نمیخوری اما اگر جدی شد خانواده رو در جریان بذار حتما
خب بنظرم اینکه شناخت کافی روی خودش نداشته باشید منطقیه، شما مبنا رو خانوادشون بذارید.
اگه یک خانواده مقبول هستند می‌تونید به پیشنهادشون فکر کنید، در هر صورت و با هر سنی ممکنه یک پیشنهاد به جواب مثبت یا منفی ختم بشه، نباید سخت بگیرید که قراره بعدش هم رودررو بشید.
