روزی که از خونمون برم واقعا دیگه پشت سرم نگا نمیکنم
از بس که دیگه تحمل بداخلاقیاشون برام غیرقابل تحمله
عصر داریم میریم بیرون من رفتم کفشام بپوشم حواسم به مامانم نبود اصلا برگشته میگه که کوری من اینجا وایسادم
میگم خب بگو مگه من علم غیب دارم آخه
واقعا من مقصر بودم؟
چرا انقد بهم ریخته ای؟
مشکلت فقط این نیست
مشکلبزرگترت که بهمت ریخته چیه؟
چند سالته؟این حرفا چیه!؟؟؟!؟
عه چقدر زود رنجی حالا یه جیزی گفت
بگو ننه ریز میبینمت دماغش میگرفتی میخندید
نه تو مقصر نیستی مادرتم نیست فقط مادرت قربانی ناکامیهای کودکیشه وگرنه مادر خودخواسته بچه شو اذیت نمیکنه
الان اینی که تعریف کردی بداخلاقی حساب میشه؟
چقدر زودرنجی
عزیزم از دست پدر و مادرت دلخور و دلگیر نباش این روزا به خاطره شرایط اقتصادی و وضع خرابه این مملکت اعصابی برای پدر و مادر ها نمی مونه
این چیزی که تعریف کردی جزو اتفاقات روزمره وهمیشگی عادی خانواده هاست
وای وای مامان من
انتظار داره خودم‌همچی رو از سر بدونم
چیز خاصی نبود
بیخیال به دل نگیر
مامان من بدتر از اینهاااا بهم میگفت
فحش های ناموسی 🥲
اما گذشت ...
