عزیزم چقد سخته درکتون می کنم درد جسمی رو تحمل کنی
الهی زود تر خوب بشی
کسی نزدیک تون هست کتارش باشه یا حواسش باشه
فکرت همش درگیر خونه و بچه باشه
دور از جون بشه وقتی آقای میره دکتر خانم خونه قشنگ مدیریت می کنه پرستاری می کنه
ولی جا ی مادر رو هیچ کی نمی تونه بگیره
اره رعدی جان خیلی بهم سخت گذشت این چندروز
خونواده ی خودم که همگی درگیر پدرم هستن
اما خونه ی مادرشوهر و خواهرشوهرم میمونه
مشکل موندنش نیست بچم ترسید از بستری شدن من
براشم توضیح دادم ولی چون پدرم حالش بده و بستریه
ذهنش میره اون سمتی، اصلا بچم یه لحظه رنگش پرید😔
رعدی جان همسر من خیلی همراهه
خداشاهده این چندروز من فقط دراز کشیدم استراحت کردم
ظرف میشوره چای میاره میوه ام رو میاره
غذای شام رو درست میکنه سوپ و عدسی و این چیزا
ناهارم که مادرشوهر و خواهرشوهرم فرستادن این چندروز
تکالیف دخترم رو باهاش انجام میده
من ناراحت بودم خونه کثیف شده بود کل خونه رو گردگیری کرد
جاروبرقی کشید سرویسارو تمیز کرد
خدا خیرش بده نذاشته من هیچکاری بکنم
فقط صبح که سرکاره چون دخترم انلاینه اونو من انجام میدم
دل منم برای تو و همه دوستای خوبم تنگ شده بود♥️
عزیزمی
والا همسرم همیشه می گفت قبل خارج باید یه مهاجرت داخلی کنیم، یه مدت جنوب باشیم که تو کار رزومه جمع کنم
دیکه یه موقعیتی جور شد، اول همسرم اومد و الان دو ماهه منم اومدم پیشش
و داره سخت می گذره😅 نمی دونم بمونم، برگردم
از طرفیم همسرم اینو تعمیم میده به مهاجرت که اگه اینو نتونی تحمل کنی اونو چطور می تونی؟
پیچیده شده اوضاع
البته واقعا قابل قیاس نیستن این دو تا
من اینجا تو خارگ کلا امکاناتمو از دست دادم
از محیط کارم راضی نیستم
تنها لطفش اینه که کنار همسرمم
اما مهاجرت می کنی یه چیزایی به دست میاری که میگی می ارزه به سختیش
در حال حاضر معادله من جور نیست🫠
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
58 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
