چرا بعضیا تا پز داشته هاشونو ندن نمیتونن از چیزی که دارن لذت ببرن.
چون بدبخت هستند
چون عقده دارن
چون بدبختن
اینکه خدا به تو داده و به اون نداده که دیگه فخر فروشی نداره.این وسط همه کاره خداس
بگذریم که بعضیا خودشونو با عرضه و پر تلاش و با اراده میدونن.چه اراده ها که در مقابل خواست خدا پودر شدن و هیچ نتیجه ای ندادن.تا خدا برات نخواد تو حتی اراده هم نداری.انرژیش رو هم نداری.شانسش رو هم نداری.هیچ کدوم از تلاشات نتیجه نمیده.ما آدما هیچیم.هیچ
چون حس خوبشون متکی به نظر دیگرانه و همه ی هویتشون وابسته به تعریفی هست که بقیه ازشون دارن.
تمام کسانی که من میشناسم همینجوری ان. منم بخاطر همین همه اشنا و فامیل رو گذاشتم کنار. نمیدونم چرا پیش منی که نه پز میدم نه امروزی ام همه دوست دارن پز بدن انگار ساده تر از من گیر نمیارن منم باهمه شون قطع رابطه کردم. هروز که میگذره میفهمم فامیل و اشنا به هیچ دردی نمیخورن فقط ناراحتم میکردن پز میدادن مسخره میکردن باور کنین از وقتی که نمیبینمشون راحت شدم چون انگار اونا ملکه هستن و من عقب مونده و بیچاره. یادمه یکی زیادی پز میداد حالم ازش بهم میخورد جوری که وقتی مرد گفتم اوخی راحت شدم از دستش. یعنی واقعا جوری با روان ادم بازی میکنن که از مردنشون خوشحال میشم
من بیشتر براشون متاسف میشم که شب و روز تمرکزشونو میذارن رو اینکه خودشونو با بقیه مقایسه کنن و ببینن اونا سرترن یا فلانی.اگه سر بودن خوشحالن و اگه نبودن ناراحت.همش تو چالشن که باید از فلانی بهتر باشم.زندگیشونو سیاه می کنن.آدم دلش میسوزه واقعا
چیزی که من تا اینجای زندگیم فهمیدم،یکی از رمز های خوشبختی مقایسه نکردن خودت با بقیه س.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
