از هییییچ احد و ناسی توقع ندارم بخدا خودمم اصلا نمیخوام کسی بیاد کمکم خودم راحترم دیگه موقع جم کردن میدونم چیو کجا گذاشتم ... فقط یکم دلم میگیره هیچکس بهم نگفت حتی کی میخای بری چجوری جم میکنی اصلا کاری داری؟ دورم شلوغه ولی بی کسم
ی بچه یکساله هم دارم .
آدمای اطرافتو بشناس و در حدی که برات هستن براشون باش
ریلکس کن. وقتی میبینی کمک نداری، قبول کن و بپذیر که خودت دست تنهایی باید انجام بدی. 🤗
همه همینیم
من موقع اسباب کشی خواهروبرادرم ی تعارفم نزدن درصورتیکه من برای خواهرم نوکری میکردم
پدرومادرم اومدن کمکم
کجا.مستاجری؟یا خارج ..یا مسافرت ....
منم چند وقت دیگه اثاث کشی دارم مادرم که دستش درد میکنه کاری ازش بر نمیاد خودم شهر غریبم باردارم هستم خدا کریمه این روز می گذره
عزیزم خداکمکت کنه خیلی سخته بابچه کوچیک
بچتوپیش مامانت بذارخودت کاراتوانجام بده
فقط از خدااا کمک بخواه . بخدا اگر توکل واقعی واقعی تو به خدا باشه آدما رو به کمکت میفرسته.. کارهاتو راحت میکنه.. ولی اینکه تاپیک زدی یعنی توقع داشتی.. من کسی رو دیدم که هر کس از یه طرف کمکش میومد و. کارهاش رو انجام میداد.. خیلییی توکل داشت. به کسی هم زنگ نمیزد و اهل التماس نبود. اما آنقدر کاراش قشنگ پیش میرفت.. انشااا یه راحتی جابه جا شی به کمک خداوند و کمکهایی که میرسونه بهت
بزن به بیخیالی ازکسی توقع نداشته باش من همیشه توغم شادیاشون بودم هرکی اسبتب کشی میکرد میرفتم کمکش مریض میشدن هروز غذا درس میکردم میرفتم کاراشون میکردم نزدیکترین ادما بهم یاددادن توسختیای خودم هیچوقت کنارم نیستن من اسباب کشی داشتم به یه استان دیگه هیچکس هیچکس جز مادرم اونم باکمردردی که داشت یه تعارف نکرد بیادکمکم منم مث تودوتابچه کوچیک دارم
خونواده شوهرم برادرشوهرام هرباراسباب کشی داشتن مهمونی داشتن و...من همیشه میرفتم کاراشونومیکردم حالا فهمیدم چه روزگار بدیه همیشه بهم پشت میکردن باراولشون نبود خداروشکردیگه کمترمیبینمشون
