شانس ندارم بابامم اینجوری بود ولی ۱۸ سالم شد تا ۱۹ که عقد کردم بهم ماهانه پول میداد ۲۰۰ تومن ولی اگه تموم میشد پول میخواستم اشکمو درمی اوردن وقتی میخواس برام جاهاز بخره میگفت بخوره تو سرت همش زور مامانم بود دوران مجردیم کلاس میخواستم اینقد فحشم میدادن میزدن تو سرم ازدواج کردم نجات پیدا کنم مثلا
چون هرچیزی که به دست آوردیم با تلاش جفتمونه
وقتی پا به پاش زحمت کشیدم و من و تویی باهاش نداشتم فهمید که من چ آدمی هستم
البته اینکه نسخه زندگی من رو نمیشه برای هپه پیچید
خیلی از مزدها هم هستن که همسرشون پا به پاشون‌کار میکنه ولی بازم قدرنشناس هستن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
