من دختر ۱۳ ماهه ای دارم ک از همون اول نسبت ب صداها ترس داشت.الان ک بزرگتر شده کسی ک در میزنه بدو میپره بغلم.نمیدونم چرا
اما مادر شوهرم مدام میگه بیارش تو مهمونی ها و شلوغی ها .ولی هربارم بردم ت شلوغی مریض شده و لاغر تر شده .
شما چی میگین ب عنوان مادر...
والا منم عین تو
هر بار میبردم جیگرم له میشد عاجز میشدم
دیگه نبردم والا
شاید درونگراس
اما ببری پیش روانشناس خ بهتره
اره
بچه خواهرمو نبردیمش پدرمونو درمیاورد چهار نفرو که میدیذ
درسته نوزاد رو باید از همون اول با سر و صدا شلوغی اشنا کنی که نترسه کم کم شروع کن تو خونه اهنگ بزار با صدای متوسط یا مهمونی های کم جمعیت تر برو تا عادت کنه
تجربه میگه بچه‌ها با هم فرق دارند
بعضی ها واقعا تو اینجور جاها( مهمونی عروسی روضه وووو) راحتن و اذيت نمیشن
ولی عده دیگه اصلا عادت نمیکنن
هرجور بچه راحته و سلامتی جسم و روانش حفظ میشه رفتار کن
منم بچم کوچیک که بودم زیادجایی نمیرفتم چون هم خودش وهم من اذیت میشدم باگریه هاش ولی الان ک سه سالشه میریم خونه فامیل بابچه هاشون بازی میکنه ولی توپارک تنهایی بازی میکنه بابچه هایی ک نمیشناسه بازی نمیکنه نسبت به صداواینام حساس نشده بودحتی تازه راه افتاده درکع میزدن میرفت دروبازکنه ولی قدش نمیرسیدفقط تنهامشکلش اینه سمت غریبه هانمیره فقط بافامیل گرم میگیره
وای پسر منم همینطوریه
انقد بدم میاد همه بهم غر میزنن چرا بچت اینطوریه؟! از بس تو اجتماع نمی بریش اینطوری شده!
در حالیکه من بچم‌رو‌به اندازه ای که لازم باشه بیرون میبرم، چه مهمونی چه جاهای دیگه
ولی پسرم ذاتا اینطوریه که راحت با دیگران جوش نمیخوره، از جاهای شلوغ خوشش نمیاد
بچه ها همه مثل هم نیستن، با هم فرق میکنن
الان بچه خواهرم ده برابر بچه من همش تو خونه نشسته و بیرون نمیره، ولی اصلا اینطوری نیست و با همه راحته
