واقعا خسته شدم از مهربان بودن...حتی خانواده ام همیشه اولویت خودشونن..یعنی تو همه چیز کاملا متوجه میشم که فقط اول خودشون چی دوست دارن این مهمه....این از خانواده ام....پارتنرم اونم فقط خودش مهمه....اول خودش
دوم خودش آخرم خودش...
واقعا پس مهربانی و کمک ب من احترام گذاشتن به سلیقه من....پس چی....
هر چقدر م خوبی کنم در حق اینا اخرم بد منم...یا ی روز کاری کنم که خوششون نیاد باز بد منم..واقعا خسته شدم