خودم دلم از این گرفته ک ته دویدنام و تلاش ب بهتر بودن ...ب پوچی رسید پوچی ک میگم ینی بدتر شد بدتر نمیدونم چکار کنم هیچی خوشحالم نمیکنه انگار فقط دارم میگذرونم...هیچی دیگ درست نمیشه چون گند زدم ی تموم وجودم از درده خیلی چیزا تو قلبم سنگینی میکنه ...
از بیکار بودنم
حس بدی دارم
دوری از بچه کوچیکم دعا کنید بیارتش ببینمش
از منتظر بودنم متنفرم 🙂🚶♀️
ازاینکه چرا خدا بهم بچه نمیده .چرا باید نصف عمرم را تو مطب دکترها و ازمایشگاه ها بگذرونم .خسته شدم دیگه😔
از اینکه خدا آدمای زندگیمو خیلی تعداد کم قرار داد و از همونا هم منو امتحان میکنه، گاهی میگم یا منو دوس داره امتحانم میکنه هی یا اصن حواسش بهم نیس، دلم از تنهایی گرفته از غم و غصه
از این وضع اقتصادی ک هرچی تلاش میکنیم ب جای پیشرفت ب عقب برمیگردیم 😞
دوری از همسرم💔
از تاخیر ازدواجم
از انتظار از بچه دارنشدن از اینکه همه ی اطرافیانم یکی یکی بچه دار شدن و دارن میشن ولی من هربار برا هر کدومشون گریه میکنم ک چرا برامن نمیشه.از اینکه دار و ندارمون تو جیب دکتراس و خسته شدیم حوصله میخاد بشینی تک تک بگی ک الان هیچکدوممون حوصله نداریم
دلم از بیپولی و این که دیگه هر چقدر تلاش کنیم پیشرفتی نمکنیم گرفته همین که اخر تلاشامون میشه یه سیر کردن شکم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
