۲۵ سالمه
۷سال پیش کنکور دادم
بهترین رتبه
اون موقع به شرایط دانشگاه فرهنگیان فکر نمیکردم که حقوق و مزایا داره ولی عاشق معلمی بودم
اولین چیزی ک زدم تربیت معلم بود
اما اون سال بر عکس سال های بعدش خیلی کم جذب نیرو داشت 😔😔😔😔😔
اون موقع برام ممهم نبکد رفتم ی رشته ی خوب تو دانشگاه دولتی خوندم
اما بعد فارق التحصیلی دیدم خیلی بهش علاقه ندارم
به روحیاتم نمیخوره
الان دوساله خود خوری میکنم
حالم خیلی بده
انگار زندگیمو باختم
وقتی میشنوم یکی یا سه برابر رتبه ی من پایین تر فرهنگیان قبول شده قلبم به درد میاد
هر شب دارم از خدا گله میکنم
با دل شکسته نوشتم براتون
یه جمله بهم بگید جوونه بزنه تو دلم
امیدوارم سال دگ بیام این تاپیکو ببینم
بگم خدایا شکرت فهمیدم حکمتت چی بوده ک قبول نشدم 😣😞