دارم گریه میکنم

اونا چند ساله سر کارن

بهشون میگیم ازدواج میگن بیکاریم شریک برای خودمون جور کنیم تازه بهمون امر و نهیم بکنن

مستقل شو 

درسته زندگی ها خیلی سخت شده ولی ازدواج یه نیاز طبیعیه خدا بهتر از ما می‌دونه . ماییم که نمی‌تونیم باهم بسازیم و تعمیمش میدیم به کل آدم ها . 

وای چقدر خوب دمشون گرم👍🏼👍🏼👍🏼👍🏼

تنها کسی که برام مونده خداست

حتی پدر و مادرم حامی من نیستن

به این فکر میکنم من بچشونم و تکیه گاه من نیستن

بعد از یه آدم غریبه به عنوان شوهر چه انتظاری میتونم داشته باشم

ترجیح اینه بچسبم به خدای خودم

تا یه همسر خوب نصیبم کنه

البته همه شرایطم رو در نظر میگیرم تا یه مرد با درک و شعور رو انتخاب کنم

ترجیح اینه ازدواج نکنم تا یه ازدواج بد بکنم. 

الان شرایط برای همه همینه

منم دوست پسر نداشتم 

 یه خواستگار داشتم

که فامیل بود و اصلا با هم تناسبی نداشتیم. 

دوستام دوست پسر دارن و فقط یکیشون ازدواج کرد 

اونم نه با دوست پسرش

درسته ولی من اکثرا میبینم همش تحمله

عشق واقعی وجود نداره و زن و شوهرا همو تحمل میکنن

عزیزم من خیلیا میشناسم بالای سی ازدواج کردن خوشبخت شدن ولی اینم بگم خیلی ها هم به زور از خدا خواستم به هر قیمتی ازدواج کنن مثلا یه دختر خانمی ۴۰سالگی ازدواج کرد شش ماه گذشت تو عقد جدا شد . بگو خدایا منو به مصلحتم آگاه کن و هرچی خیره بیار تو زندگیم واگر مانعی هست بردار ولی آرامش و شادی رو از خودت نگیر 

منم از ازدواج متنفر و زده شدم

هیچ قشنگی نداره😪😪😪شوهرم خیلی اذیتم کرد

افسرده و پر از عقده و حسرت برگشتم مجدد خونه مامانم😪

خانواده م اصلا اهل تفریح نیستن

من حتی اجازه ندارم با تور برم مسافرت

مجردی برای کسی خوبه که این آزادی رو داشته باشه

37 سالمه 

عزیزم زندگی مشترک همینه یه وقتایی خسته میشی ولی تا این سختی‌ها نباشه پخته نمیشی ضعیف و خام 

می مونی اتفاقا تحمل تفاوت ها یکی از راه های رشد و خودسازیه. من خودم گاهی دوس دارم یکی دوروز تنها باشم برای خودم واین امکان و دارم گاهی دوس دارم خودم تکی تصمیم بگیرم ولی اقتضای ازدواجه نمیشه و روزای هم تحمل دوری همسرم و ندارم . زندگی مشترک سخته ولی اگه همراهت فهیم باشه نمی‌ذاره جابزنی. امیدوارم همه هرجوری هستن موفق و شاد باشند. 

برای منم دعا کن

فهم و شعور طرف خیلی مهمه 

درسته👍🏼