روانشناسی
الان ۲۷سالمه تازه ترم ۴ام
خانواده فقط شهریه میدن من حتی سالی یه مانتوام نمیتونم برای خودم بخرم برای پول رفتو امدم میمونم
اگرچه که تاالان از ترس اینکه نتونم خرج خودمو بدم دست دست کردمو نرفتم دانشگاه
شهریمم با کلی منت میدن میگن تو الان باید بچه بغلت باشه ما هنوز خرجتو میدیم
منم هم غرور دارم هم میخوام دستمم تو جیب خودم باشه با این سن حس میکنم همه به یه ثباتی تو زندگی رسیدن ولی من همچنان دارم دستو پا میزنم
چقدتجربه واستعدادتواین زمینه داری ...ببین توداری درسی میخونی ک درآینده برات شغل ایجادکنه پس یچیزی بخون ک بتونی باهاش درآمدداشته باشی الان روز گذرتو باشغلای پاره وقت بگذرون یایه مهارت یادبگیرمث ارایشگری و.. انگیزتوببربالا تودخترقوی هستی نگفتی چ دانشگاهی میری
ن عزیزم همه مشکلات توی زندگیشون دارن بااین گرونی واینا حتی مردهاهم الان سه شیفت کارمیکنن ...
باعلاقه درس بخون یه تایم پاره وقت برای کاربذار اگرمیتونی رابطه دوستی هم باکسی داشته باشی بدنیس ولی اشتیاقتوببربالانسبت ب زندگی آهنگای انگیزشی دانلودکن وگوش بده نذاراصلااصلاباهیچ فکرمنفی انگیزتوازدست بدی
ایتا بزن منم عضو کن
روانشناسی اگه ادامه بدم نمیتونم باهاش درامد داشته باشم؟ دانشگاه ازادم
مهارت هم یمدت رفتم ارایشگری یادبگیرم ولی اصلا از جوی که داشت خوشم نمیومد
انگیزمو سر همین که هیچکس حمایتم نمیکنه حتی کلامی از دست دادم
هربارم هرکاری خواستم شروع کنم همه گفتن نه تو نمیتونی نه سخته بازار کار نداره ازین حرفا
منم اد کن اگرامکانش هست
راهکارهای خوبی دارم برای لذت بردن از زندگی
