خانما لطفاً کمکم کنید

عزیزم یاد خودم افتادم. 

بچه اول همیشه خیلی سخته. منم افسردگی گرفتم . تجربه هم نداشتم. 

الان دو تا بچه دارم. سر دومی میدونستم چکار کنم. 

فقط باید بدونی همش میگذره. الان من بچه دومم نزدیک ۲ سالشه. همش با همن. خیلی با من کاری ندارن.

واسه من که گذشت. واسه تو هم میگذره . فقط سعی کن برات راحت تر بگذره.

برگرد خونه خودت. از شوهرت بیشتر کمک بگیر. توی خونه فقط به خودت و بچه برس. هر وقت بچه خوابید فقط بخواب. به فکر غذا نباش. تونستی بپز. نتونستی از بیرون بگیر. 

بعد بچه هیچ وقت زندگیت به روال قبل برنمیگرده. ولی یه زندگی جدید که روی روال هست باید بسازی. به مظر من زودتر برگرد خونت تا همه چی عادی بشه. خودت از پسش برمیای

راستش من تا مدت ها همین فکر رو میکردم. ولی کمی که بچه ها بزرگ بشن و آدم فرصت برای خودش داشته باشه تازه شروع میکنه به لذت بردن از بچه داشتن.

پسر بزرگم الان ۵ سالشه. کاملا مستقله. 

بله بالاخره بچه یه تکه از وجود مادره. تا آخر عمرمون براشون نگرانیم.

ولی مطمئن باش چند ماه دیگه همه چی خیلی بهتر شده و داری به شیرین کاری های بچه‌ت میخندی.

شوهرت چرا اینقدر پست فطرتِ؟