در گذر این هشت سال، نهال وجود کودکم را با دستان خالی آبیاری کردم، در حالی که ریشه هایم در خاک تنهایی فرو رفته بود. هر خنده اش، جانی دوباره بود در رگ های خستگی ام و هر قدمش، فتح قله ای دست نیافتنی. پدری که در نقش مادری فرو رفت، نه برای پر کردن جای خالی، که برای خلق عشقی بی بدیل. اینک، قامتِ فرزندم، گواه ایستادگیِ من است و لبخندش، پاداش تمام سختی ها.
الان که دارم اینو برات مینویسم، کاملاً رایگانه، ولی واقعاً نمیدونم تا کی رایگان بمونه! من و دخترم بدون حتی یه ریال هزینه، یه ویزیت آنلاین از متخصص حرفهای گرفتیم. کامل بدنمون رو آنالیز کرد، تکتک مشکلات رو گفت و راهحل داد.
خودم کمر و گردنم خیلی مشکل داشت، دخترم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت… و باورت میشه؟ همهش رو درست کردیم!
من ابن حملتو توی اینستا دیدم که مردم زیرش خندیده بودن، اما بنظرم ممکنه اون ادم تو شرایط سختیه میشینه فیلم ده بار تکرار رو میبینه، خدا برای همه خیر بخواد....
ما هر چه دویدیم به مقصد نرسیدیم🌾از عشق بجز مزه تلخش نچشیدیم... این دست منو دامنت ای عشق کجایی🌾یه عمره که از عشق فقط قصه شنیدیم
جَوانهِمیزنَمازرویَزَخمهایم:)🌱️ دنبال یک دلیل برای پرواز بگرد حتی اگه هزار دلیل برای سقوط باشه✊⚡⦇بُگذاراُمیدواریدَرسیاهتَرینروزها، هُنرِتوباشَد...💗🌸🌚⦈️ خدایا من از تو یک پایان خوش میخوام، توبساز توبسازی قشنگتره...💙✨