نم دونم هیچی این زندگی دیگ انگیزه ی بهم نمیده
حس میکنم خدا قرار نیس زندگی منو بهتر کنه هیچی شانسی پیشش ندارم
اومدم ب این دنیا ک خوشی بقیه رو ببینم بعضی موقع با خودم فک میکنم اگه من نباشم یه روز مامانم چیکار می‌کنه بعد من
اره
تا ته این راه رفتم و سرعقل اومدم
گاهی تو تاریکی مطلق یه باریکه نور میبینی همون میشه همه ی امیدت و دلیلت برای زندگیت
خودت بدون مامانت و خانواده ات چی میشی
آره ولی پناه بردم ب خدا
آره ولی جرات نداشتم تمومش کنم
مادرمم خیلی خوشحال میشه ازم متنفره
بله شده یه دوره حالم خوب نبود افسردگی شدید داشتم چندین بار اینطوری شدم
ما فکر می کنیم به این دنیا آمدیم که مثلا فلان کار مثل سفر به فضا رو انجام بدیم وگرنه زندگیمون پوچ و بیهوده هست!
ولی فکر کن یه زندگی معمولی کردن و یه آدم معمولی بودن که از فرصتش برای لذت بردن از زندگی استفاده می کنه ، چه اشکالی داره؟ همه که نباید سوپراستار باشن!
آره انجام ندادم ولی پشیمون از فکرش نه زیاد منم اومدم خوشی دیگرانو ببینم زندگی خیلی سخته
فکر کردم و. انجامش هم دادم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
47 ثانیه پیش
48 ثانیه پیش
48 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
