خیلی از خانوما مثل من شرایط طلاق رو ندارن و مجور به ادامه زندگی هستن
ادامه زندگی با ادم خیانتکار مثل یه مرگ تدریجیه
هر روز با هجوم افکاری مواجهی که هیچ جوابی واسشون پیدا نمیکنی
حتی وسط حال خوبت یه غم بزرگ سراغت میاد
خانوم هایی که این تجربه تلخ رو دارید، چیکار میکنید که روحتون کمتر آسیب ببینه؟
درکت میکنم با تمام وجود.چاره ای نداریم جز تحمل.من ی مدت فراموش کرده بودم ولی دوباره شدم عین روزهای‌اول.انگار ادم عزیز از دست میده.
من مجردم اما یک تجربه ی مشابه برای آشنایی قبل از ازدواج دارم ک بهم آسیب زد ، من دیدگاهم تغییر کرد ارتباط بیشتری با خدا میگیرم و حالم اینجور خوب میشه
داغون و بی اعتماد فقط پول باید جمع کنیم تا یه روز بتونیم فرار کنیم
بچه ها اگه این قضیه برعکس باشه مردا چطوری کنار میان؟؟
چکش کن.حواست بهش باشه.من چون بار اول بود بخشیدم وگرن دفعه دوم یا خودمو میکشم یا طلاق.ترس از دست دادنت داره؟شوهره من خیلی ترسیده.چون واقعا قهر کردم ک برم.با اینکه میدونستم با این شرایط توو خونه خودم بمونم بازم ارامشم بیشتره تا برم خونه بابام.ولی خواستم بترسونمش ک ترسید.
وای من هنوز نتوسنتم فراموش کنم همش یادم میاد همش شک دارم
