وقتی دوستم بهش گفته فلان رفتارات و کم توجهی هات داره آزارم میده و... گفته بخدا عمدی نبوده و... خودتم میدونی که من آزارت نمیدم و قصدم اذیتت نیست وگرنه اگه اذیت میشدی چرا موندی 🥴🥴🥴دوستم واسم داشت میگفت که از حرفش مغزم سوت کشیده در حالی که خود خنگش فکر میکنه حرف خوبی زده. من بهش گفتم تو که انقد اذیت میشی و میای پیش من درد دل و گریه و... واقعا به حرفش فکر کن، حق گفته، اگه اذیتی چرا موندی، یعنی عذاب از بین بردن یه وابستگی از این اذیت های مداوم بیشتره؟ اون پسره درکی از وابستگی نداره بنظر من. یا خودخواهه، نظر شمام همینه؟