.
بعدِ بوسیدنت اے عشق چه بے تاب شدم
پیـشِ چشمانِ تو از شَرم و حیا، آب شدم
چشم بستـم ڪـه نبینـم، رخِ زیبـاے تـو را
آنچنـان رفتـه ام از دست، ڪه نایاب شدم
آمـدے دل بـبَـرے، از مـن و تنهـایے مـن
خوابِ چشمانِ مرا بُردے و بد خواب شدم
فڪر مے ڪردم از احسـاسِ دلـم بـا خبـری
من در این دهڪده، از عشقِ تو ارباب شدم
مدتے هست ڪـه بیـداریِ شب باب شده
بے تو هرلحظه دراین میڪده سیراب شدم
شده دلبستـه ے مـن هر ڪـه مرا مے بیند
پـدرِ عشق بـسوزد ڪـه چنیـن نـاب شدم
مثـلِ دریـایے و هـر ڪس، ز لبَت مے گوید
در خیـالاتِ خـودم مانـدم و مرداب شدم
