منم دقیقا همینجور بودم، درکت میکنم
شبا که میخوابیدم دعا میکردم صبح نشه، اینقد سختم بود
من خواهرانه بهت میگم برای نجات خودت و زندگیت جرات و جسارت داشته باش، تو این دنیا هیچکس به فریادت نمیرسه
سختی زیاد داره ولی خوب فکراتو بکن همه جوانبو در نظر بگیر بعد هر تصمیمی گرفتی تا آخرش پاش بمون و همه چیو به جون بخر
آره منم دوست دارم صبح نشه حتی وقتی دو روز همو می‌بینیم اینقدر ناامید میشم که حسم درست نشده تا دو روز پیش خدا گریه میکنم و کمک میخوام اما درست نشده شما چند ساله جدا شدین خواستگار داشتین بعدش ؟ هر چند که من کلا از ازدواج بدم اومده
منم مثل شما هستم ۱۵ ساله دارم عذاب می کشم ،فقط به خاطر بچه هام و اینکه هیچ حمایتی از سمت خانواده م نمی شم نمی تونم جدا شم.من بین عشقم و پول،پول رو به خاطر اینه خانواده فقیری داشتم انتخاب کردم.ولی خیلی پشیمونم هیچ کاری دیگه نمی تونم بکنم.حتی تو رابطه باهاش عذاب میکشم چون دوسش ندارم.شماها بگید چی کار کنم؟؟
اگر نمیخواهید با نامزدتون بمونید مهرتون را بگید میبخشید
فرداش طلاق میدن
