در پاکستان نام خیابان ها و محلات بیشتر پارسی و چهره اصیل واژگان قدیم است
خیابان های بزرگ دوطرفه را"شاهراه"می نامند همان که ما امروز اتوبان میگوییم.
بنده برای نمونه و محض تفریح دوستان چند جمله و عبارت فارسی را که در آنجا به کار میبرند و برای ما تازگی دارد در اینجا ذکر میکنم که ببینید زبان پارسی در زبان اردو*چه جایگاهی دارد
نخستین چیزی که در برخی کوچه ها می بینید تابلوهای رانندگی است در ایران اداره راهنمایی و رانندگی بر سرکوچه ای که نباید خودرو از آن گذر کند می نویسد ورود ممنوع!
هردو واژه عربی!!!
اما در پاکستان گمان می کنید تابلو چه باشد؟
《راه بند》
تاکسی که مرا به قونسلگری ایران در کراچی می برد کمی از قونسلگری گذشت خواست به عقب برگردد یکی از پشت سر به او فرمان میداد در چنین مواقعی ما میگوییم:عقب،عقب،خب
اما آن پاکستانی میگفت:واپس،واپس،بس!
و این حرف ها در خیابانی زده شد که به 《شاهراه ایران》شناخته میشود
این مغازه هایی که ما قنادی میگوییم و پیدا نیست چگونه واژه قند صیغه ی مبالغه و صفت شغلی قناد برایش پیدا شده و بعد محل آن را قنادی گفته اند
اری این دکان ها در آنجا《شیرینی کده》گفته میشود.
به انچه ما هنگام مسافرت اسباب و اثاثیه می گوییم"سامان"می گویند.
سلام البته در هردو کشور سلام* است.اما وقتی کسی به ما مهر ورزد و چیزی دهد اگر خودمانی باشد می گوییم ممنونم تشکر
اگر فرنگی مآب باشد می گوییم مرسی
اما در آنجا کوچک و بزرگ همه در‌چنین مواردی می گویند"مهربانی"
انچه ما شلوار می گوییم در آنجا"پا جامه*" خوانده میشود.
قطار سریع السیر را"تیز خرام"می خوانند.
جالب ترین اصطلاح را در آنجا من برای مادرزن دیدم،موجودی که ما با دیو و غول آورده ایم"خوش دامن"میگویند...به راستی چقدر دلپذیر و زیباست.
محمد ابراهیم باستانی پاریزی
*امروزه زبان‌های پارسی و اردو از جمله نزدیک‌ترین زبان‌های جهان به یکدیگر به‌شمار می‌روند.زبان اردو چون در محیط زبان پارسی بالیده و رشد کرده‌است، بسیار تحت تأثیر این زبان قرار گرفته‌است. این تأثیر به ویژه در ادبیات اردو تا جایی است که شعر اردو را پرتویی از شعر پارسی شمرده‌اند.
*برابر پارسی واژه سلام درود هست،پارسی برای همه واژگان بیگانه جا افتاده در پارسی برابر دارد.
*برابر پارسی واژه عربی لباس جامه هست و پا جامه به چم پوشش یا همان لباس پاست.
چند روز پیش یه کاربر در تمسخر قند پارسی فرموده بودن مگه چه اهمیتی تو جهان داره فقط برای ایران و افغانستانه این تاپیک رو فقط مخصوص ایشون زدم و امیدوارم بخونن تا فقط گوشه ی کوچیکی تاکید میکنم گوشه ای از اهمیت فارسی در جهان رو بدونن
