بعد از چند سال برای اولین بار میخوام نماز بخونم

عزیزم اینکه جزو شروط ازدواجتون بوده وهمسرتون قبول کرده نباید زیرش بزنه ،ولی از طرفی هم به همسرتون حق میدم که دوست داشته باشه پدر بشه ،به خصوص که وقتی اقایون سنشون بالاتر میره ،علاقشون به بچه بیشتر میشه ،

کمی فکر کن ،وپیش مشاور برو ،ببین این شرط ارزش این رو داره که گرمی زندگیت رو از دست بدی ویا خدای ناکرده باعث اختلاف وجدایی بشه ،همسرت از روی دوست داشتن شما این شرط رو قبول کرده ،بعد بچه با خودش محبت هم میاره ،دلگرمی میاره ،ویک عشق همیشگی ،

فکر کن به تمام ابعادش که روزی از تصمیمت وعواقبش پشیمون نشی .

عزیزم ببخش که اینا رو میگم شاید به خودت بیای

به نظرم شما خوشی زده زیر دلت و نمیخوای به هیچ قیمتی این آسایش و راحتی رو از دست بدی 

دوست نداری مسؤولیت چیزی رو بپذیری و شجاعت مادر شدن رو تو خودت از بین بردی

شما حتی حاضر نیستی یک بار این حس رو تجربه کنی اگه بد بود دیگه ادامه ندی 

قراره تو این زندگی به چی برسی؟ زندگی در کنار مردی که همیشه به خاطر بچه نیاوردن ازت دلخوره آخرش به کجا ختم میشه؟

یعنی بچه دار شدن اینقدر وحشتناک هست که حاضری زندگیت رو هم از دست بدی اما بچه نیاری

حالا اگه بیماری ای چیزی داشتی حق داشتی ولی وقتی سالمی و امکانات مالیش رو داری چرا نباید یه حس جدید رو تحربه کنی؟

خب گلم مشکل مالی دارید یا هر مشکل دیگه ای؟

حس میکنم یه وضعیت خیلی ترسناک و عجیب تو ذهنت از بچه دار شدن ایجاد شده که واقعیت نداره

درسته که مسئولیت سنگینه ولی به همون اندازه هم شیرینه که ارزش سختی کشیدن رو داره

ببخشید ولی من دو سه تا خانوم اطرافم میشناختم که تو عمرشون باردار نشدن ولی تو سن چهل سالگی مثل یه پیرزن ۷۰ساله شدن هردوشونم دور از جون شما تو همون میانسالی فوت کردن از بس مریضیهای مختلف گرفتن

واقعا کی گفته قراره با بچه دار شدن مریض بشیم و پیرتر؟

دیروز جایی بودم که چن تا خانوم باردار بودن واقعا فکر کردم چنتاشون دخترن چون هنوز شکم نداشتن و وقتی شنیدم بچه سوم و دوم حامله ان تعجبم بیشتر شد

اگر بخوایم اینجوری فکر کنیم نباید ابم بخوریم چون اونم یه ریسکه و ممکنه ما رو به هزارتا بیماری برسونه

کلا نباید از خونه ام بیرون بریم چون ممکنه هراتفاقی برامون بیفته

اگر از بد شدن بدنت میترسی مگه قراره چقدر بد بشه 

بعد هم شوهرت ازت بچه خواسته باید با جون و دل همه چیزشم قبول کنه

عزیزم برای روبه راه شدن اوضاع زندگیت دعا میکنم

انشاالله هرچه که برات خیره پیش بیاد

متاسفانه ما انسانها تا نعمتی رو داریم قدر نمیدونیم

امیدوارم برای شما اینطور نباشه و چند سال دیگه که این تاپیک رو میبینی تو دلت به ترسهای الانت بخندی و خوشحال باشی که یه کوچولوی زیبا رو به این دنیا دعوت کردی

من بر عکس تو ام به شدت به مادرشدن نیاز دارم ولی به خاطر عشق و علاقه ی بینمون نمیتونم برم همسرم رو دوست دارم همه زندگیمه

ما مشکل ژنتیکی داریم متاسفانه 

شاید 

ولی هیچ کار خدا بی علت نیست

اینم یه حکمتی داره

برات بهترینها رو آرزو میکنم