رانندگی ایرانی یعنی چپاندن خودرو یا موتور در اولین فضایی که خالی میشود؛ 《یعنی رفتن از هر راه ممکن نه از راه تعیین شده》
رانندگی در دنیا یک امر جمعی است ولی در ایران یک امر فردی تلقی میشه.
رانندگی در ایران یعنی میخواهم خودم را با خودرو به مقصدم برسانم پس رانندگان دیگر رقیب من هستند و من نباید از رقبا عقب بمانم...
هر فضای خالی که پیدا شد باید زودتر از دیگران آن را پر کنم