میخوام برم خونه بابام شوهرم نمیزاره

مادر شوهرم باومد بالا محکم درو مبکوبید اومد تو هی میپرسید چی شده هی میگفتیم هیچی هی میگف چی شده   چسبید ب من ک بگو چی شده بهش گفتم اقا سر اینکه یه دونه هندونه اضافه گرفتم  اینهمه داد و بیداد میکنه   

سر همه مسائل همینه ی مهمونیم بریم اولش  یچیزیو انقدر میگه تا دوساعت گریه کنم بعدش مبگه بریم  یا جایی بریم ی ذره اضافه بخندم دوباره همینه بعدش میگه ببخشید 

بعدش من دیگه رفتم تو اتاق نخواستم چیزی بگم هی مادر شوهرم شروع کرد داد و بیداد گفت ارامش برامون نزاشتین و فلان 

من گفتم من دبگه چبکار کنم هر کارب مبکنم داد میزنه 

میگف من مریضم افسردگی دارم شما سر و صداتون میاد فلان میشم 

میگم هر چه قدر با پسرت حرف میزنم اروم نمیشه  باز شروع کرد دادو بیداذ منو شوهرم ساکت بودیم این داشت داد میزد منم دیگ گریم گرفته بود میگفتم اگر من ارامشتونو بهم زدم من میرم 

گیر داده بود پاتو کوبیدی درو کوبیدی چرا کوبیدی 

با لحن خیلی بد  در حالی که خود شوهرمم میگفت بابا نه در کوبیده نه پا چی میگی  باز سر من داد میزد مبگف کوبیدی

اخر من رفتم تو اتاق درو بستم چفت نکردم لاش وا بود منم پشت دربودم  اومد محکم چند بار درو بازو بسته کرد هی میخورد به سرو صورتم میگف مگه نمیگم این بی صاحبو نبند   بعد ابنکه رفت خواستم برم خونمون شوهرم نزاشت دوباره مامانش اومد گفت مگ من سر تو داد زدم من اروم درو وا کردم گفتم نبند   ابنجوری داشت جلو پدرشوهرم توضیح میداد 

منم به پدرشوهرم گفتم پسرتون منو نمیخواد اگر میخواست انقدر صداشو نمیبرد بالا هر کی بیاد یه چیزی بهم بگه  

گذاشتم 

دیگه پدرشوهرم سعی کرد اروم کنه من باز هیچی نمیگفتم مادر شوهرم با حالت قهر پاشد رفت پدر شوهرمم یکم بعدش خداحافظی کرد و رفت منم انقدر حالم بد بود شوهرم فکر کرد سکته کردم 

میخواستم برم نزاشت الانم نمیزارع نرفته سرکار ک من نرم 

ولی دیگ نمیتونم این خونرو تحمل کنم  دارم میترکممم