جمعه رفتم مراسم یکی از اقوام همه بودن اونی ک هم زمان با من عقد کرده بود بچش دنیا اومده بود ولی من...

آره پس چی؟ زندگی الانمون ساخته افکاریه که نسبت به خدا و خودمون و توانایی هامون و کلا همه چی داشتیم.

امتحانش که ضرر نداره که به خدا خوشبین باشیم تازه به یه دیوار محکم تکیه دادیم که مطمئنیم نمیریزه، از خود خدا کمک و نشونه بخواه،،، البته اولاش باید تمرین کنیم که نسبت به خدا خوشبین باشیم بعدش دیگه عادت می‌کنیم.

دقیقا باید تمرین کرد چون اینقد بدبین شدم بخاطر بدبیاری ها... بعد هی نگرانم اما الکی هی بخودم دلخوشی میدم تا عادت کنم 😢

خدا که بزرگترین خیر عالمه، دیگه نه نگران باید باشیم، نه ««الکی»» به خودمون دلخوشی بدیم. 

انشالله که اینقدر تو خوشبینی و اعتماد به خدا پیش بری که همش خوش‌بیاری😀 بیاری😉 

آمیننن محتاج دعام