منو و شوهرم دوماهه زندگی مشترکمون رو شروع کردیم تمام سعی خودمو کردم همیشه آراسته باشم خونمون همیشه مرتب باشه رو تخت خواب چیزی کم نزارم مستاجریم و تا تونستم کمک حالش بودم اما تازگیا راحت دلمو میشکنه
دیشب از راه اومد هرچیزی رو بهونه کرد از یکم شفته شدن برنج تا آرایش نکردن من چون زود اومد خونه و من نمیدونستم
حالا هم حرف میزنیم ولی مثل همیشه نیس منم دیگه اهمیتی نمیدم و عادی برخورد میکنم اما تو دلم یه غم بزرگ نشسته
شما باشید جای من چیکار میکنید؟
مشکلش چیه صحبت کن باهاش
یعنی همیشه ی خدا آرایش داری؟😩
یه مثلی هست میگه به مرد خوب هم لعنت
همینه دیگه
همه زندگی بالا و پایین داره دنیا که به آخر نرسیده دو روز دیگه درست میشه
مگه همیشه تو خونه آرایش میکنی
اول زندگی ست نباید زودجازد
خو چرا اخه شاید ناراحته
ارایش همیشه؟
یکی از آشناها مون برای بار دوم ازدواج کرد و برای بار دوم هم جدا شد
خیلی دیگه از خودت مایه گذاشتی
همیشه اولویتتون خودتون باشید خواهشا ☹ برای هر انسانی کامل هم باشید اون باز عیب و ایرادارو میبینه
ذات انسان همینه
بعضی وقتهاادمهامشگلاتشون بزرگن نمیتونن بروزبدن چون احساس ضعف میکنن شایدهمسرت ازت چیزی روپنهان میکنه واین ازارش میده
