دوستای گلم من میخواستم تو اون تاپیک نظرمو بنویسم که متاسفانه تاپیک تعطیل شد.
چیزی که دوست داشتم با شما درمیون بزارم اینه که نیازمندان واقعی درسته پول ندارند ولی عزت نفس و غرور و شخصیت دارند و انسانهای آبرومندی هستند که نیازهای مالیشون رو با کار و تلاش و با قناعت رفع میکنند اما آدمای زیادی هستند که ظاهراً نیازمند به نظر میرسند اما با شناخت بیشتر معلوم میشه نیاز واقعی اونها غرور و عزت نفس هست نه پول و مادیات اتفاقا این گروه از آدما با پررویی و بی پرواییشون اجازه نمی‌دن تا کمکها به دست نیازمندی واقعی برسه.
خواهشاً توی بحث کمک به فقرا آنقدر جو گیر و احساسی عمل نکنید خیلی از این مثلاً کمکها باعث رواج آسیبهای اجتماعی و انواع سواستفاده میشه .
البته بحث اداب معاشرت و مردم داری هم مهمه اما نه تا وقتی که باعث سواستفاده بشه .اون خدمتکار میتونست از اتاق بیاد بیرون تا اون خانم راحت ناهارشو بخوره نه که با خفت و تحقیر منتظر ته مونده غذای دیگری باشه تا جایی که یادمه در فرهنگ ما مادران همیشه به بچه هاشون توصیه میکنند هیچ وقت چشمتون به لقمه و دست دیگری نباشه.
به دست آهن تفته کردن خمیر
به از دست برسینه پیش امیر
