حالم خوب نیس

چرا جلو کسی که دوسش دارم انقدر خودمو گم کردم؟ جوری که حتی واقعا خود واقعیم نیستم .. من کسیم که به همه دوستام مشاوره میدادم ال باشین بل باشین و خوب و بدو تشخیص میدم، ولی خودم جلو کسی که دلمو بهش باختم بی غرورترین و نفهم ترین و ساده ترین شدم. یاد حرفایی که بهش گفتم کارایی که کردم میوفتم دلم میخواد بمیرم.. چقدر خودمو شکوندم بیخودی درحالیکه مطمئنم قبلا از دور که نگام میکرده حس میکرده خیلی مغرور و به دست نیاوردنیم ولی الان گند زدم با شخصیتی که بهش نشون دادم که حتی واقعا منه واقعی نیست.. منه واقعی میفهمه کی باید بکشه کنار کی باید غرورشو حفظ کنه حرفای بچگانه نزنه اما جلو اون مسخره بودم ! ازش خواستم برا اولین و اخرین بار بریم بیرون، رفتیم و خدافظی کردیم اما همینم نتونستم خوب انجامش بدم .. حالم واقعا بده.