من تو بدترین و حساس ترین نقطه ای زندگی وایستادم .خیلی عصبیم و خیلی ناراحت . مامانم ولی درک نمیکنه . صبح ها نمیزاره بخوابم . ۷ صبح میاد بالا سرم داد میزنه . همه چیزو بهم میکوبه ... یا انقدر حرف میزنه تا دیونه بشم .. تو طول روز فقط مخ آدمو میخوره . میگم تموم کن و باز ادامه میده ... من چند کیلو لاغر کردم . ثپش قلب گرفتم ... دیگه صبح نزاشت بخوابم .پاشدم گفتم ولم کن
یدونه با قابلمه زد تو دستم .. من گوشیم زدم به دستش هولش دادم . خیلی ناراحتم . همش گریه کردم .. ولی خیلی حالم بد .کاش درک می کرد
عب نداره ی کادو بخر از دلش در بیار منم ی بار مامانم بدجور بیدارم کرد با حئغ و دعوا از خواب بیدار شم هیچی حالیم نمیشه زدمش
من چی بگم که بچم بی دلیل زد تو گوشم فقط بخاطر اینکه مثلا میگه حوصلم منم میگم‌خب من نمیدونم خودت یه کاری کن سرگرم بشی و ازین حرفا باورت میشه که از ته دل سوختم و اشک ریختم
منم تو شرایط توام
من داداشم مریضه بابامم با مامانم همیشه دعواس بعد سرکار میرم اون قسمت که کار میکنم پرازسروصداس میام خونه تادرا باز میکنم مامانم حرف میزنه منم خستم توجه نمیکنم می ریزه بهم غر میزنه یادراز می کشم بهم میگه تنبل یا میگه از وقتی رفتی سرکار اخلاقت بد شده خب بابا من خستم چرا کسی متوجه نیست
