چرا مادرم با جوونش اینطور برخورد میکنه؟

داداشم ۱۷ سالشه کنکوریه ولی کم درس میخونه اکثرا سرش تو گوشیشه امروز میخواست بره کارت ورود به جلسه امتحانشو بگیره بعدم بره حوزه امتحانیشو نگاه کنه مامانم صبح پا شده با حرص و لجبازی رفتی کارتتو گرفتی برگرد خونه نمیخام با دوستات بری بیرون تفریح کنی معلومه دوستاتم مثله خودتن نه درس میخونن نه چیزی اینم بگم داداش بیچارم به خاطر بی غیرتی و بی عاری پدر گرامی  هم کار میکنه هم مدرسه میره اونم کار سخت و طاقت فرسا تا اینا شب سر گشنه زمین نزارن  داداشم نه تفریحی داره نه پولی که مثله همسن و سالاش بگرده و...یکم افسرده اس بخاطر شرایط و اخلاق و دعواهای پدر و مادرم مامانمم با حرص میگه چرا درس نمیخونی و...خب بچه وقتی اینهمه کار میکنه دیگه حوصله و توانی براش نمیمونه مادرم هر چقدر که پدرم و خودش هیچ تقصیری قبول نمیکنن از ما خیلی انتظارای بیجا و زیادی دارن میگن صبح تا شب باید کار کنین شبم تا صبح درس بخونید وگرنه بی عرضه این خیلی پررو و وقیحن کوچکترین امکاناتی ام محیا نمیکنن الان برادرم دلش شکسته رفته بیرون چند ساعت هنوزم برنگشته بیچاره خیلی مظلومه اصلا اهل هیچ خلافی نیست فقط تفریحش یکم با دوستاش بیرون رفتنه این رفتار درسته بنظرتون؟