عزیزم تو با توجه ب زندگی خودت اینو میگی 
معلومه ک مادرا عزیزن 
ولی وقتی ادم بره تو زندگی مشترک همه چی فرق میکنه 
اگه تو مرد میبودی 
اون زن تکیه گاهی جز تو نداشت دلخوشیش تو بودی واقعا چطور میتونستی نادیدش بگیری؟!مگه اینکه ازش بدت بیاد 
ما تا مجردیم دیدگاهمون اینه 
اما وقتی یه ادم فوق العاده خوب بیاد تو زندگیمون و عشق رو باهاش تجربه کنیم همه چیز فرق میکنه 
قرار نیست یکی زن میگیره دشمنه مادرش بشه که 
ادما اگه انسانیتشون رو حفظ کنن میتونن درکنار هم روزای خوبی رو سپری کنن 
ولی اگر پسری دیدگاهش این باشه نباید ازدواج کنه چون احترامی برای همسرش قائل نمیشه