گذشت بیش از حد فقط انسانها رو وقیح تر میکنه و با این اندیشه که هرکاری کنن اخرش بخشیده میشن بزرگترین زخم ها رو به ما میزنن
اینجا یه کاربرایی رو میبینم ک با وجود بارها خیانت و کتک کاری و تحقیر شدن بازم شوهراشونو میبخشن خدایی به چه قیمتی؟
ازشونم که میپرسی چرا میبخشی میگه بخاطر بچه هام پس خودت چی؟چرا وقتی بچه دار میشین خودتونو فراموش میکنید از حق و حقوق خودتون میگذرید بخاطر بچه؟ الان اینکه اون بچه تو اون محیط و با جنگ اعصاب بزرگ میشه بهتره براش آیا آسیب نمیبینه؟بدترین چیزی که درجریان زندگی متاهلی و مادر شدن میتونه اتفاق بیوفته اینه که انسان خودشو فراموش کنه و از یاد ببره که خودشم موجود گرانبهایی بوده
پ ن: الان یسریا میان میگن هنوز مادر نشدی درک نمیکنی و فلان فردا خودتو میبینیم😂
