شوهرمو دوس ندارم شخصیت درست حسابی نداره اما همیشه همراه و کنارش بودم تا زمانیکه فهمیدم اهل خیانته و جنسش خورده شیشه داره
دنیام تیره و تار شد
از اون روز خواب شب بر من حرام شد
اولش تصمیم به انتقام گرفتم و تو فضای مجازی با مردها چت میکردم ولی دلم خنک نشد و بخاطر بچه هام عذاب وجدان گرفتم
اگه هستین تا بگم
بگو
عجب
خب
منم هستم
از خودم بدم میومد شخصیتم به لجن کشیده شده بود
تو گروه های مختلط خودمو با دختر پسرا سرگرم میکردم
مشکلات زندکی خودم و خانواده ام باعث شد لا فضای مجازی وابسته بشم
شوهرت فهمید داری انتقام میگیری ؟
اینا رو میگم شاید چند تا مرد بخونن و فکر نکنن فقط مردها هستن که میتونن کم بیارن زنهام کم میارن ولی چون ناتوان تر از مردها هستن پنهونکاری میکنن
خیانت واقعا دردناکه برای طرف مقابل .. میفهمم چی کشیدی
ولی کم کم از اون گروهها بیرون اومدم چون حس عذاب وحدان شدیدی داشتم
وفقط با خانمها دوست میشدم ولی شخصیت واقعیمو رو نمیکردم
زندگی که تو رویاهام بودو شخصیتی که تو رویاهام بودمو براشون میگفتم
دیگه خودمم باورم شده که من اون ادم رویاهام هستم شوهرم اونیه که تو رویاهامه وهمینجوری دارم زندگی میکنم و دردهام یادم رفته
دیگه شوهرم و کارهاش برام مهم نیست
چون دوستایی دارم که وقتی باهاشون حرف میزنم و زندگی رویاهامو به تصویر میکشم واقعا حالم خوبه
بعضی وقتا عذاب وجدان میگیرم که چرا بهشون دروغ میگم ولی نمیتونم از اینکار دست بکشم چون زندگی موازیم مثل داروهست که دردامو از یادم میبره و با این توجیه که کارم به دوستام اسیبی نمیرسونه به کارم ادامه میدم
فقط این وسط بچه هام خیلی گناه دارن چون ازشون غافل شدم😔چون تو زندکی موازیم بچه های دیگه ای دارم
