بنظرم زن همسایه با شوهرم دوست بوده

آفرین مرحبا

سلام. به نظرم یعنی گمان ، و این هم از نظر خدا و هم از نظر قانون قابل قبول نیست.

شما اگه مدرک داری و مطمئنی که خیانت کرده اون بحثش جداست.

اما اگه مدرک نداری خواهش می‌کنم برا خودت مشکل درست نکن لطفاً . البته باید بدون اشاره به رابطه و تهمت زدن ، با همسرتون صحبت کنید و یک سری از حرفا رو به صورت جدی (نه با دعوا ) بهش بگی.

امروز بعدازظهر براتون می‌نویسم چی بگید و چیکار کنید.

باز دارم میگم یهو تهمت نزنی و کار رو خراب کنی ، اینجوری طلبکار میشه ازت.

یه بار بدون داد و فریاد ، به صورت کاملا منطقی باید با همسرتون حرف بزنید. اصلاً نگو با این خانومه دوستی یا نه؟! فقط دلایل کارهاشو بپرس
مثلا بگو چرا وقتی که گفت شماره کارتت رو بده کارت به کارت کنم ، گفتی نمی‌خوام و شماره کارت رو ندادی؟!
بگو : ببین! این کار حرفه‌ی توئه ، شغل توئه ، منبع درآمد توئه ، خرجی ما و خود تورو همین کار میده.
اگه یه شغل دیگه داشتی و این کارها رو انجام داده بودی مهم نبود و می‌گفتم کمک کردی اما وقتی شغلت همینه نباید دستمزدتو ببخشی و بگی نمی‌خوام .
حتی اگه می‌خوای ببخشی ، باید اول دست‌مزدتو بگیری که همه بدونن اون حق توئه و باید حقتو بدن ، بعد اگه خواستی یه مقدارشو ببخشی. نه همه‌شو . چون تو زن و بچه و خونه داری . اون پول حق بچه‌ی تو هم هست. نمی‌تونی همه‌شو ببخشی.
تا اینجا منظور من اینه که اشتباهاتشو قبول کنه و از نظر روانی تو بتونی مسلط شی.
بعد بگو چرا فلانی تورو برای خرید کولر برد؟! مگه تو کارگرشی؟
چون من نمی‌دونم جوابش چیه ، نمی‌تونم بگم بعدش چی بگو .
اما به صورت کلی ، بهتره خواسته‌های خودتون رو بهش بگید : مثلا بگو من
امااا ...‌ اگه زندگی رو مثل یک ترازو تصور کنیم و بعد من و دیگران به شما بگیم به شوهرت اینو بگو ، اونو بگو ، اینجوری فتیله‌پیچش کن ، اونجوری فکش رو خورد کن یا مثلا : شوهرت باید اینجوری باشه ، اونجوری باشه ، باید هرچی شما بخواین سه سوته حاضر کنه و .... همه‌شون فقط مثل این میمونه که یک طرف ترازوی زندگی شما رو سنگین کنیم!!
به نظر شما یه زندگی که بالانس نباشه می‌تونه بدون مشکل ادامه پیدا کنه؟ مطمئناً خیر .
خب پس باید چیکار کرد ؟! باید اون طرف ترازو رو یه بررسی کرد ، یعنی طرفی که سمت شماست.
من نه شما رو میشناسم و نه همسر شما رو ، مشکل زندگی شما و هرکس دیگه‌ای ، برای من یا هرکسی سود و زیانی نداره. برای همین خیلیا میگن به من چه!
اما من نمی‌تونم اینجوری باشم ، نمی‌دونم چرا اما با خودم ، با وجدانم درگیر میشم که حالا می‌مردی اگه دو کلوم حرف میزدی؟! از اون طرف ، متاسفانه آمارهای طلاق در سراسر کشور وحشتناکه ، اونهم به چند دلیل : دخترها و پسرهای ما برای زندگی مشترک آموزش ندیدن ؛ برای همین نمی‌دونن تأهل و تعهد و مسئولیت و ...یعنی چی؟ نمی‌دونن آدم متاهل باید کارای مجردی‌شو کنار بذاره ، نمی‌دونن چطور باید با هم کنار بیان ، مثل بچه‌های احمق کل‌کل نکنن. گذشت داشته باشن. بخشنده و صبور باشن. نمی‌دونن دوران بی‌اخلاقی تموم شده ، نمی‌دونن مرد و زن چه تفاوت‌هایی دارن ، چه نیازهایی دارن ، حتی نیاز طرف مقابل رو گروگان می‌گیرن که حال طرف رو بگیرن ( اکثر اینها رو یا تو زندگی دوستام دیدم یا از خودشون شنیدم ، یه چیزایی یادم میاد خجالت می‌کشم بنویسم ، نه اینکه فکر کنید چون زشت و خصوصیه هااا ، نه . فقط بخاطر اینکه اینقدر مضحک و مسخره و کودکانه‌س که آدم خجالت می‌کشیه بگه رفقا و همسن‌های من بخاطر همچین چیزی دعواشون میشه) .. بگذریم
پس اگه چیزی میگم اول برای وجدان و خدای خودمه ، و بعد برای اینه که شاید این مطلب بتونه مشکل بعضیا رو حل کنه.
شما هر چقدر بگید شوهرم مقصره ، باید یک درصد خیلی کم هم برای خودتون بذارید. انسان‌های با وجدان همه‌ی تقصیرها رو متوجه دیگران نمی‌کنه.
فکر کنید شاید شما هم یک جاهایی رو اشتباه کردید که کار به اینجا رسیده.

😔. واقعا دلم گرفت. خدایا چرا این همه درد رو نمی‌بینی؟. انشاالله خدا به شما کمک کنه. متأسفانه مردم اینجوری‌ شدن ، با این بهونه که فقط یکبار زندگی می‌کنیم ، فقط به فکر عشق و حال خودشون هستن و هیشکی براشون مهم نیست. اما مطمئن باشید خدا شما رو می‌بینه و اون‌هارم می‌بینه.