حسرت داشتن ماشین خوب.... خونه ی خوب روی دلم مونده...چرا انقد حس عقب افتادگی دارم
چرا هر چی میدوام به هیچ جا نمیرسم سرعت تورم اونقدر بالاست که بهش نمیرسم
حس نا امنی در آینده ...آینده ی بچه هام...
هی میگن خدای اونا بزرگه و حرص نخور ولی آخه خب من الان آینده ی پدر و مادرم...اونا چکار تونستن برای من بکنن؟؟؟ اگه فکر آینده ما رو کرده بودن اینجور تو سختی و بدبختی نبودیم