قصه تنهایی من

از زمانی ک بچه بودم تنها بودم دبستان تو پایه ی من فقط خودم بودم بخاطر همین دوستی نداشتم راهنمایی و دبیرستان هم با چندنفر دوست بودم ولی اونا از ابتدایی باهم بودن رفتم دانشگاه شهردور خوابگاه همه دوست پسر داشتن عصرا وشبا میرفتن بیرون من تنها 

میگفتم چرا تنهاییمو با پسری پر کنم ک خیانت در حق شوهر آیندم بشه شاید خدا بخواد یه شوهر پاک سرراهم بذاره 

اون زمان دوست پسر داشتن مثل الان خیلی عادی نبود بعد با یکی از دوستام اتاق دونفره گرفتیم اون عقد کرد شبا میرفت خونه مادرشوهرش همون دوستام ازدواج کردن ولی من همچنان تنها ارشد همون شهر رفتم دانشگاه خوابگاه نداد رفتم پانسیون بازم بچه ها دوست پسر داشتن و بیرون میرفتن منم همکلاسی خوابگاهی نداشتم تک و تنها تو خوابگاه اونا هم بعضی شبا نمیومدن و من از تنهایی میترسیدم  یادمه یه شب از خط واحد پیاده شدم داشتم میرفتم سمت خوابگاه خیلی تاریک و ظلمات بود ترسیده بودم گفتم خدایا تنهام نذار نذار تنها بمونم دوست دارم ازدواج کنم با یه آدم خوب و وفادار 

رفتم سرکار همکار خانمم دیگه نیومد خودم تنها خانم شرکت بودم خیلی سختم بود رئیسم خیلی سوال میپرسید و خودمونی میشد یه کم معذب بودم مامانم نمیذاشت از کارم بیام بیرون تا بتونه پزمو بده و خواستگار پیدا کنه برام خواستگار داشتم ولی کارشون ب دلم نبود یا خودشون ب دلم نمی نشستن و همچنان احساس تنهایی میکردم یادمه شبا میترسیدم تو اتاق میخوابیدم چراغو روشن میذاشتم یا پیش مامانم میخوابیدم 

بعدم با شوهرم ازدواج کردم و رفتم شهر غریب خوشحال بودم گفتم دیگه تنها نیستم یکی هست هوامو داشته باشه همیشه بش میگفتم ما دونفریم ک مشکلاتمون نصف میشه و خوشیهامون دوبرابر کارش دولتی بود از اول بش گفتم شبا میترسم هر جا هستی شب خونه باش اولش ب بهونه شیفت و... بعدم کلا شب خونه نمیومد و من با بچه کوچیک بازم تنها بودم 

دلم میخواست جدا شم خانوادم نمیذاشتن همش ب جدایی فکر میکردم میگفتم حداقل الان هست ولی نبود واقعا نبود حتی وقتی بودش پسرم یکسالونیمش بود فهمیدم معتاده فرستادمش ترک کنه شیشه ای شد گفتم حق طلاقو حضانتو بده تا برگردم نداد الانم انواع موادو میکشه الانم با پسرم تنها زندگی میکنم دیگه هیچوقت هم قرار نیست تنهاییم تموم بشه محکومم ب تنهایی اگه بخاطر پسرم نبود حتی پامو بیرون نمیذاشتم خستم اونم هر روز با یه دختریه منو طلاق نمیده زنهای خیابونی رو میبره خونه همسایه ها عاصی شدن ازشون دزدی میکنه مدیرساختمون شکایت کرده ازش کاش مجرد میموندم و تنها بودم ولی تنهاییمو با یه عوضی شریک نمیشدم هرروز غصه اینده بچمو میخورم حالم دیگه از دادگاه بهم میخوره 

اره واقعا خداروشکر زندگی الانم ارزوی دوسال پیشم بود ولی بازم تنهام همیشه تهدیدم میکرد ارزوی لالایی خوندن برا بچه رو ب دلت میذارم ولی عزممو جزم کردم اومد در خونه بابام بچمو ببره زنگ زدم ۱۱۰ دیگه جرات نداره همسایه ها میگن همه جور دخترو پسر میبره تو خونه از تو خونه بوی هزارجور مواد میاد ولی قانون حقو ب من نمیده ک بتونم طلاق بگیرم