گاهی سکوت فریاد میزند
کوه غم هستم و درد میکشم که مجبورم فقط نظاره گر باشم بدون اینکه کاری از دستم بر بیاد ..
مبارک نیست روز تولدم روز مرگ آرزوهام ..
دلم میخواست باقی عمرم رو هدیه بدم به آدمهایی که شاد هستند و از زندگی لذت میبرند ..
سیگاری آتش میزنم در دودش غرق میشوم و در خلسه فرو میرم و این آهنگ رو با خودم زمزمه میکنم: مستی ام دیگه درد منو دوا نمیکنه ، غم با من زاده شده منو رها نمیکنه ، منو رها نمیکنه .. شب که از راه میرسه ، غربتم باهاش میاد ...
چهل و یک سالم شد ..
خودم باورم نمیشه ،
چیشده
و من چهل دو ساله‌ام ولی از چهل سالگی انگار از یه خواب عمیق بیدار شدم انقدر انرژی و تلاش اومده تو زندگیم چون عمر افتاده تو سرازیری و فرصتی نیست.
چی شده چرا به خودت کمک نمیکنی این فکرها و متن های غمگین پر از انرژی منفی هستند
منم همسال تو هستم
سلام عزیزم
سن عددی بیشتر نیست
خودتم بهترین رفیق خودتی برای کمک کردن
نگاه کردم دیدم تو این چهل سال که طی کردم وقت زیادی برای اطرافیانم گذاشتم حالا دیگه باید بچسبم به خودم و درست کردن اشکالاتی که نمی‌خوام با خودم تو گور ببرم چاره‌اش هم وقت سازیه بین این همه مشغله و توقع اطرافیان فرصتای مرده رو پیدا کردم راهی که آرزوم بود رو طی کردم.
من سختیای زیادی کشیدم حتی برای درس خوندن قبل دیپلم و البته الان بابت تک تک سختیایی که کشیدم خدا رو شکر میکنم چون یه کولبار تجربه دارم یه دوره آموزش نویسندگی دیدم و اونقدر از نوشتن لذت نصیبم شده که انگار دارم مسیر عمرو برعکس طی میکنم. گاهی کوچکترین کاری که برای خودت می‌کنی روحیه‌تو بیشتر از هزارتا کار که دیگران برات بکنن متحول می‌کنه.
