سلام ،اسم من محدثه هستش و اهل خرافات و اینجور چیزا نیستم میخوام اینو براتون تعریف کنم ک اگر در دوران بارداری احسانا چیزی دیدین ترس برتون نداره .صبح یه روز عادی بود ک خوابیده بودم بغل همسرم و نیمه بیدار اما هوشیار بودم ک شوهرمو راهی کنم بره سر کار همینجوری چشمام روهم بود ک ساعت ۷موبایل شوهرم ب صدا درومد صدای گوشیشم انقدر رو مخه ک انگار گردن خروسو گرفتی چلوندی 😑اقا ما خابالو خابالو پاشدیم صبحانه شوهرمو درست کردمو گزاشتم توی ظرف و شوهرمو راهی کردمو رفت سر کار من موندم و خونه تنها فکر میکنم دوماهم بود ،خونه ی ما ی سالن داره با ی اتاق خواب ک درش مثل درای خونه مامان بزرگا چوبیه و چهار تا دره بغل همه خلاصه بگزریم ،رفتم توی جام و سعی کردم ک بخابم یهو دیدم خود شوهرم کلشو از پشت در نیمه اورد بیرون و گفت دالییی واییی من مو ب تنم سیخ شده دارم تایپ میکنم هنوزم یادش میوفتم میترسم اول فکر کردم توهمه ی بسم الله گفتم و باز سعی کردم بخابم اما باز گف تا اینک من شکممو گرفتم و دویدم بالا خونه مادرم این بار صدام زد میگف (محدثهههههه بیا )وای خدای من الان هم فکر نمیکنم اون واقعی بوده اما واقعی بود .قیافش اما کپ شوهرم بود بعداز اون جرات نکردم ب تنهایی برم خونه خودم همش خونه مادرمم 😪شماها هم دیدین ؟!
میدونی اگر شنونده غیبت باشیم هفتاد برابر غیبت کننده گناه کردیم؟!! آره وحشتناکه!! دلیل بیشتر بودن گناه شنونده اینه که به غیبت کننده این جرات رو میده که بازم کارشو تکرار کنه. بیا از همین الان تلاش کنیم اجازه ندیم جایی که حضور داریم این گناه بزرگ اتفاق بیفته. اولین قدم در برابر غیبت اینه که اصلا اجازه ندیم غیبت صورت بگیره، دوم اینکه اگر اتفاق افتاد ردّ غیبت کنیم، یعنی از کسی که غیبتش شده دفاع کنیم. حدیث از پیامبر (ص) هست که گفتند کسی که بر برادر مسلمانش منت بگذارد و در برابر غیبتی که از او در مجلسی شنیده دفاع کند خداوند هزار در از شر و بدی را از او در دنیا و آخرت باز می گرداند و اگر دفاع نکند در حالی که قادر بر دفاع است هفتاد برابر گناه غیبت کننده بر او است. حالا سوال پیش میاد که چجوری دفاع کنیم؟ اگر از ویژگیهای ظاهری اون شخص غیبت شد که مثلا چهره ش فلانه ، بگیم اینا که عیب نیست ،عیب اینه که انسان از انسانیت به دور باشه یا گرفتار گناه باشه. اگه از خصوصیات اخلاقی اون شخص غیبت شد که مثلا حسوده یا خسیسه، اینجا سعی کنیم این ویژگی اون شخص رو توجیه کنیم و مثلا بگیم اینطور نبوده و شاید منظورش این نبوده و صحبتایی مثل این رو بگیم و اگر اون خصیصه قابل توجیه نبود بگیم به هر حال هر آدمی گرفتار خطا میشه، کیه که خطا نداشته باشه ! یا این احتمال رو مطرح کنیم شاید به طور غیرعمد اون رفتار نادرست ازش سر زده. و اگر دفاع مقدور نبود بحث رو عوض کنیم و یا محل و مجلس غیبت رو ترک کنیم، و اگر ترک محل مقدور نبود باید به شکلی مثل بی اعتنایی یا تغییر رفتار نسبت به غیبت کننده نارضایتی خودمون رو نسبت به این عمل نشون بدیم. امام علی (ع) در این زمینه میفرمایند؛ پایینترین حد نهی از منکر و انکار عمل اهل گناه این است که با چهره ای در هم کشیده و ناراضی از عمل آنها با آنها برخورد کرد. و در آخر برای کسی که غیبتشو شنیدیم صلوات بفرستیم یا آیةالکرسی بخونیم یا واسش دعا و استغفار بگیم یا به نیابتش صدقه بدیم...اینجوری حداقل سعی خودمون رو کردیم قدم خیری برای اون شخص برداریم و در حد توان برای گناهی که ناخواسته درگیرش شدیم کاری رو به عنوان جبران انجام داده باشیم...