سلام عزیزم
طبق رای دادگاه هر دوماهی که پیش پدرش هست ۱۰ روز میتونه پیش من باشه،اما ما چون راهمون دوره و ۶ ساعت فاصله داریم، امکان پذیر نیست،تقریبا دو یا سه بار در سال میارمش هر بار یک ماه نگهش میدارم و برمیگرده پیش پدرش
پشیمون نیستم ،شرایط این که بیارمش پیش خودم رو نداشتم
من به خاطر دخترم خیلی تلاش کردم که جدا نشیم اما به اجبار همسرم جدا شدیم ، الان پشیمون شده و خیلی ازم خواسته که برگردم ولی من دیگه حاضر به برگشتن به اون زندگی نیستم
ولی خب دوری از بچه خیلی سخته،هر بار که اسمش میاد غم تمام وجودمو میگیره هر شب قبل خواب یادش میفتم یاد حرفاش میفتم با گریه خوابم میبره
نبودش چیزی نیست که بتونی بهش عادت کنی ،این غم همیشه باهاته و حتی اگه بهترین زندگی رو هم داشته باشی هیچ وقت از ته دلت نمیتونی خوشحال باشی
خودت مادری متوجه حرفم میشی
آره عزیزم نامزد کردم
البته قبلش خیلی مشاوره رفتیم و وقتی مشاور گفت مورد مناسبیه نامزد کردیم