چندین ماه پیش یه اتفاقی برام افتاد که به هیچکسسسس نگفتم. خودمم تو شوک بودم. من دختر پر جنب و جوش و فعالی ام. ولی خیلی اهل دوست پسر و این حرفا نیستم. چند ماه پیش خیلی اتفاقی تو مجازی با یکی آشنا شدم. یک هفته اینا حرف زدم. اصلا برام جدی نبود. بعد یه روز بیرون بودم جایی منتظر نشسته بودم حوصلم سر رفت گوشیمو چک کردم دیدم پیام داده و انلاینه. خلاصه گفت کجایی و منم گفتم. اصراررر ک بیام دنبالت. اومد و همو دیدیم. خیلی ازش خوشم اومد. هم چهره هم تیپ هم صدا هم حتی نگاه و لبخندش. اونم منو دید گفت دقیقا همون شخصیتی هستی ک دنبالش بودم. از مهربونی و اخلاق خوبش نگم ک واقعا حد نداشت. خلاصه نزدیک یک ماه با هم بودیم. و من خوشحال بودم که یه کسی رو پیدا کردم ک مشابه تصوراتمه. تا اینکه یه روز رفته بودیم بیرون. گوشی زنگ خورد. گوشیش رو داشبورد بود ولی روشن نشد. گوشی منم نبود. هی زنگ خورد. گفتم صدای چیه؟ دیگه ب زور ی گوشی دیگه از جیبش درآورد دیدم اونه. برداشت و فوری صداشو کم کرد. اما از الو گفتن اول مشخص بود صدای خانمه. ادامه ش رو تو کامنت میزارم...