اگه شوهرتون خوب بود و علاقه نداشتین زندگی میکردین؟

بنظرم از دستش نده

قطعا یه اتفاقی افتاده که اذیتی

برو روانشناس تاکمکت کنه

تو با عقل ازدواج کن 

دوست داشتن هم بوجود میاد

ولی تا مشکلت حل نشده عروسی نکنید

چون به اون بنده خدا هم ظلم میشه

اره الان شوهر خوب کم پیدا میشه خودت ببین چقدر تاپیک میزارن شوهراشون کتکشون میزنن خیلی مشکلات دیگه بهتره باهاش زندگی کنی کم کم علاقت برمیگرده 

من کلا احساس میکنم اینجا راحت نیست طلاق گرفتن پس دنبال دادگاه پاسگاه وطلاق نمیرم مگر اینکه خودش بره 

اینجا منظورم ایرانه

منم مشکل شماروداشتم حتی به همسرمم میگفتم...الان بعد۳سال علاقه مندشدم بعدم شمابری خونه خودت بامحبتایی که بهت میکنه بهش علاقه مندمیشی

اگه خوب بود و مهربون بود و دست بزن نداشت و احساس مسئولیت داشت در قبال من و بچه هام وهمه ی سعیشو برا خوشبختی منو بچه هام داشت، اولویت‌ش منو بچه هام بودن، اگه اوایل هم دوسش نداشتم اگه این خصویاتو داشت من قدر میدونستم و کم کم عاشقش، میشدم... 15ساله که هیچ کدوم از اینا رو شوهرم نداره ونه تنها کاری نکرد ک عاشقش شم بلکه کاری کرده ک روز به روز بیشتر متتفربشم ازش، و تنها خدا از دلم خبر داره ک چطور داغونم وبی کس و بی پناهم فقط به خاطر بچه هام زنده ام ونفس میکشم وگرنه اینقد بهم بدی کرده ک تبدیل به یه مرده متحرک شدم وفقط واگزارش کردم به خدا و به امید روزی هستم ک بتونم دست بچه هامو بگیرم واز این زندگی برم 😖

خاک تو سر ما دخترا

اصلا هیچ دلیلی برای اینکه ازش بدم بیاد نداشتم ما با هم خوب بودیم همو دوست داشتیم اون عالی بود ولی من بدون اینکه بفهمم اوایل همش بهش اخم میکردم ترشرویی همش بهونه میگرفتم به لباسش چهرش کم کم حالم ازش بهم میخورد 

تا بود اینطور بودم وقتی میرفت گریه میکردم میگفتم چرا من اینطوریم ایندفه بیاد باهاش خوبم ولی تا صداشو میشنیدم یا میدیدمش همون حالتا میشدم

آخریا حالت تهوع میگرفتم نکاش میکردم

شوهرم انقد گریه میکرد میگف آخه واسه چی ولی من هیچ دلیلی نداشتم

میگفتم یا طلاق یا خودکشی یا فرار

تا اینکه یکی از فامیلامون فهمیده بود و از یه آدم مطمئن پرسیده بود بهش گفته بود جادو توی گره کردن این گره رو باز کرده اینطور شده

برام باطل کردن خوب شدم

عزیزم حالتودرک میکنم چون منم همینطوری بودم چقدراشکشودراوردم....ببین به خودت زمان بده روخودت کارکن وعذاب وجدانتم بزارکناربه اونم فکرکن  دیگه به روش نیارکه نمیخوایش...زندگی عادیتوباهاش ادامه بده وسعی کن حتی الکی بهش محبت کنی منم کم کم یادگرفتم همین کارهاروانجام بدم بااینکه خسته ازهمه چی بودم... میگم بعد۳سال بامحبت هاش وتوجه هاش کم کم خواستمش وهمه چی اوکی شد 

اسی اگ شوهرت خوبه خدایی قدرشو بدون به خودت تلقین کن که دوسش داری اصلا یادت میره ک دوسش، نداری شوهر خوب واقعا یه نعمته از دستش نده بعدا پشیمون شی باکمک مشاور