دوستان من با یه آقایی یکسال و هفت ماهه که باهمیم و خیلی همو دوست داریم قصدمونم از همون اول ازدواج بود منتها بخاطر یه سری از مسائلی ک هرکدوم توی خانواده داشتیم نمیشد رابطه مون رو رسمی کنیم. آدم مهربونیه همه جوره پشتمه خیلی دوسم داره صاف و ساده س اهل دود و دم نیست صادقه و خلاصه من کلی قبولش دارم با کلی کارگری و مسافرکشی سرمایه یه کار رو جور کرد کارشو راه انداخت دوتا وام ثبت نام کرد و واقعا یکساااال از بس اومد و رفت تا بالاخره وامشو گرفت با یکیشون ماشینشو عوض کرد و با اون یکی صد گرم طلا ب سلیقه ی من گرفت گفت ب نیابت عقدمون گرفتم حتی حلقه ها رو هم گرفت 😂 چون ک قسطاش سنگین شده و اینکه کوچیکترین کمک مالی و جهیزیه ای قرار نیست از خانوادش یا خانوادم بگیره خیلی تحت فشاره و میگه ک باهام بساز بجای عروسی گرفتن قبول کن ک مشهد بریم قبلش لباس عروس بپوش آتلیه هم میریم اما خیلی دوس دارم عروسی بگیریم و از طرفی خاستگار خوب هم دارم و همه رو بخاطرش رد کردم و رد میکنم چون اصلا نمیتونم کسی رو ب اندازه ی ایشون دوس داشته باشم الانم دیگه مادرشون تماس گرفته منتظرن ک ما بگیم چ روزی بیان واسه خاستگاری. تاپیکای نی نی سایتو دیدم واقعا وحشت کردم بس ک همه گفته بودن با کسی ک همه ی شرایطش اوکی نیست ازدواج نکنید شما اگه جای من بودین با سختیای موقت کسی ک دوسش دارید میسازید و باهاش ازدواج میکنین یا اونو کنار میزارین و با خاستگارای خیلی خوبتون ازدواج میکنید؟؟؟
ببخشید ک طولانی شد
