دیشب توی خواب .....

گفتم سخت نیست 

همینکه خودم و روی تخت با چشم های بسته از بالا میدیدم و ثانیه به ثانیه گذر زمان رو حس میکردم 

این یعنی من مرگ خودم و دیدم 

من کرونا گرفته بودم 

کلا خانوادگی گرفته بودیم 

ریه هامم کمی درگیر شده بود ... دو هفته توخونه بودیم و میترسیدیم بریم بیمارستان ... من پدرم گفت بیا پذیرایی بخواب که حواسمون بهت باشه یهو حالت بد نشه 

اتفاقا نزدیکای غروب به قدری تب و لرز کردم که درست نمیتونستم جایی و ببینم 

گوش ندادم به حرف پدرم و تو اتاقم رو تختم خوابیدم قبل خواب گریه میکردم و میگفتم خدا خسته شدم یا جونمو بگیر یا خوبم کن ... مادرمم حالش مثل من بد بود ... نصف شب ساعت دو دوباره تب  کردم بدنم از داغی بی حس شده بود ... از داغی زیاد ناله میکردم ... کم کم حس کردم قلبم ضعیف تر میزنع و حس خوشحالی داشتم و تو دلم میگفتم خداروشکر بالاخره خلاص شدم ... کم کم بیهوش شدم و خودم و از بالا دیدم ... چشمام بسته ست ... همون شب مادرم خواب دیده بود که روی پشت بوم مسجد محله ایستاده و یک سید اذان میگه اونجا مادرم دعا می‌کنه که ما سلامتیمون و به دست بیاریم .... و یک دلیلی که برگشتم همین دعای مادرم بود ... اتفاقا همزمان هم بیدار شدیم از خواب 

هنوز ادامه داره که چه اتفاقاتی افتاد ... اگر خواستی برات میگم ....

جدا شدن روح از بدن اصلا سختی نداره 

ما خونمون به حسینه نزدیکه .. اون موقع محرم بود صدای روضه خواندن میومد وقتی صدای روضه شنیدم گفتم یا فاطمه یا رقیه شما به دادم برسید و بعدش خوابیدم 

جالبه از خدا خواستم جونمو بگیره اما از ائمه نجات خواستم درست وقتی که داشتم بیهوش میشدم و خودم رو از بالا میدیدم . متوجه شدم یکی دستش روی پیشمونیم گذاشت ... با قرار گرفتن دست باعث شد دوباره نفس نفس بزنم و نفسام برگرده ...ناراحت شدم که دوباره دردام شروع شد ... اینقدر حالم بد بود که همش با خودم تجزیه تحلیل میکردم این خانوم کی بود منو نجات داد... من بین مرگ و زندگی گیر افتاده بودم ... همچنین کامل گذر زمان رو می‌فهمیدم .. ثانیه به ثانیه زمان می‌گذشت و من خودم میدونستم چقدر گذشت نزدیک دو ساعت حضرت رقیه بالا سرم بود و زیر سرم و می‌گرفت بهم قرص با آب میداد ... گفتم به اون خانوم که دارم میمیرم گفت خوب میشی ... بعد دوساعت چشمامو باز کردم دیدم دو تا آقا یکی قد بلند یکی کوتاه کنار  دیوار در اتاق ایستادند ... یکی اینقدر قدش بلند بود که صورتش رو ندیدم ... اون یکی هم چهرش یادم نمیاد اما دیدمش ... حضرت رقیه هم چهره اش رو ندیدم .. اما چادر پوشیده بود ... وقتی نفسم منظم شد و چشمام باز شد چند بار پلک زدم دیدم حضرت رقیه از اتاقم رفت پشتش به من بود ..

اینو نگفتم یعنی کات کردم گفتم شاید باور نکنی یا اعتقادی نداشته باشی اما از یطرف گفتم شاید تاثیر داشته باشه برات ... فقط خدا می‌دونه که حرفام کاملا حقیقت داره .. حتی اون موقع نماز هم نمیخوندم که کم کم شروع کردم 

عزیزم انشالله که تو هم با توشه خوب از دنیا بری ❤️❤️