سلام
سه سال پیش که دانشجو بودم همکلاسی هام از عمد خیلی منو اذیت کردن و بهم تهمت های ناروا دروغ زدن و بارها و بارها بهم توهین می کردن
اونا آدمای شارلاتان بی وجدان مریضی بودن منم ساده بودم برای سرگرمی اذیتم می کردن
هنوز هر روز به خاطرات تلخش فکر می کنم و گریه می کنم
نمی دونم چه جوری باید فراموش شون کنم
عمرتو با فکر کردن نگذرون
هیچی عوض نمیش
ن موفعیتت ن ادما
قوی باش به گذشته فکر نکن.خودتو سرگرم کن با ورزش..
دو تا چیزش خیلی ناراحتم می کنه
اینکه بعضی آدما چقدر می تونن بی وجدان باشن که از عمد ایقدر به آدم تهمت زشت بزنن و برای سرگرمی آدمو اذیت کنن
و یکی دیگه اینکه من چقدر ضعیف و ساده بودم که هیج واکنش مناسبی ندادم و ایقدر ساده بودم که بلد نبودم از خودم دفاع کنم
من ایقدر ساده بودم که فکر می کردم حتما خودم مقصرم که اونا اذیتم می کنن و بهم ظلم می کنن و از عمد برای سرگرمی بهم توهین می کنن بخاطر همین همیشه سکوت کردم و اونا جسورتر می شدن
الان واقعا پشیمونم و هنوز ناراحت می شم
من هیچ وقت با هیچ پسری نبودم ولی از عمد روم حرف در می آوردن و آبروم رو می بردن، و بقیه چقدر بی وجدان بودن که چیزی رو باور می کردن که خودشون ندیدن
