از اینکه منو گذاشت و رفت خیلی شکستم
احساس دور انداخته شدن دارم
حتی تلاش نکرد برای زندگی
هر روز میگفتم الان یکی را میفرسته به عنوان واسطه
ولی دریغ
ازش متنفر بودم تو زندگی باهاش فقط تحقیر شدم و اشک ریختم
ولی از اینکه رفت و پشت سرشم نگاه نکرد بیشتر غصه خورم
شوهرم را میگم
نامردی را در حق من تموم کرد
دوسش نداشتی پس خوب کرده
کمک. طرفم کلا وضعش خرابه ولی هنوز منو ک باهاش رابطه داشتم هم دوس داره هی میره و برمیگرده ولی الان با دخترای دیگ هم هس تو دانشگاه و فوق رفیق بازه منم جلو رفیقاش میبره البته. کادو تولد و ولنتااین بهش ندادم یه مدت قطع رابطه بودم ولی زنگ زد گفت بیمعرفتی فلان.
حالم بدع نمیدونم ارزش ادامه دادن داره یا نه بنظرتون ولش کنم برم با یکی دیگه یا کادو تولدشو پست کنم برا داداشش ک بهش بده بگم حالم خوب نیس بعد جواب ندم برم با یکی دیگه ک مد نظرمه. تا بسوزه؟
من هیچی کم نداشتم
هیچی هم کم نذاشتم
از خوبی و اعتماد زیاد من هار شد
حس طرد شدن
و بی توجهی یکی از دردناک ترین حس هاست
حتی اگر این حس را از یک غریبه در یک زمان محدود هم بگیری حس خیلی بدی بهت دست میده
بری بانک به تو توجه نشه ،اهمیت داده نشه
حالا که این جای خود دارد
ولی مزایای این انتخاب تو از درد عدم تلاشش بیشتر هست
اگر قدر شناس بود
همون موقع که خونه ش بودی قدرت رو می دونست
ازش به کل قطع امید کن
